R. I. Konteksty i obszary oporu. Wokół emancypacji i postrzegania świata osób z niepełnosprawnością intelektualną: 1. Opór jako fenomen interdyscyplinarny ; 2. Opór w pedagogicznej refleksji emancypacyjnej: Opór w edukacji ; Czynne i bierne formy oporu ; Typologizacja oporu ; Ambiwalencja jako kategoria oporu ; 3. Opór jako wątek zaniedbany w pedagogice specjalnej ; 4. Próba identyfikacji zjawiska oporu na podstawie przeglądu badań ; 5. Okoliczności zmiany szkoły przez uczniów z niepełnosprawnością intelektualną ; R. II. Psychospołeczne aspekty funkcjonalne osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Kontekst globalny i edukacyjny: 1. Sytuacja osób z niepełnosprawnością intelektualną – koncepcje, kryteria, perspektywy ; 2. Edukacja jako przestrzeń istnienia społecznego osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną – refleksja historyczna ; 3. Edukacyjne drogi uczniów z głębszą niepełnosprawnością intelektualną ; R. III. Założenia metodologiczne badań własnych: 1. Problematyka badań i określenie paradygmatu i strategii badawczych ; 2. Badania jakościowe i metodologia konstruktywistycznej teorii ugruntowanej ; 3. Grupa badawcza ; R. IV. Doświadczanie wczesnej edukacji w inkluzji i integracji: 1. Kreowanie nadziei na przydatną tożsamość. Terytorium szansy? ; 2. Działania deprywacyjne (Odstawianie na boczny tor): Osamotnienie (Strefa poduszki i przechowalni. Pomieszane dzieci. Izolacja w integracji) ; Działania demarkacyjne (Inkluzja na marginesie) ; Zindywidualizowana pseudoedukacja (Nieodczytanie potrzeb dziecka) ; Cenzurowanie dzieci z orzeczeniami ; 3. Nieodkodowanie dziecięcej komunikacji (Ten, który nie mówi jest głupi): Opór jako forma komunikacji ; Bierne stawianie oporu przez dzieci (Bycie obok. Deprywacja edukacyjna. Ambiwalencja sytuacyjna) ; Czynne stawianie oporu (Upośledzanie tożsamości – psychiatryzowanie) ; 4. Pozorowanie działań i współpracy z rodzicami (Relacje międzydrzwiowe) ; 5. Emancypacyjny punkt zwrotny ; 6. Odblokowanie Innego (Ku podmiotowości i ochronie zasobów) ; R. V. Doświadczanie specjalnej edukacji: 1. Prawdziwe staranie się ; 2. Identyfikowanie problemów (Rezerwat dla Innych. Nieczekanie na poniedziałek i wrzesień): (Nie)specjalne nauczanie w niby szkole (Nuda. Pozamykani w klasie uczniowie) ; Karanie nudną świetlicą ; Deprywacja i infantylizowanie ; Piętnowanie Innych spośród Innych ; 3. Niekłamana komunikacja: Bierne opieranie się ; Czynne opieranie się jako akt niezgody uczniowskiej ; 4. Pseudopedagogiczne reagowanie (Ku wyuczonej marginalizacji): Obwinianie rodziców ; Usypianie dewianta. Psychiatryzowanie ; Pozorowanie indywidualnego wsparcia ; 5. Decyzja o zmianie placówki. Interakcyjna tożsamość ; 6. Nie(wypuszczanie) subwencji oświatowej ; 7. Szczęśliwe i normalne życie. Taki sam a jednak nowy Człowiek.