I. STEROWANIE SAMOLOTEM PRZY NIEPEŁNEJ INFORMACJI POMIAROWEJ - PRZEGLĄD STOSOWANYCH METOD I PODEJŚĆ: 1. Ogólny przegląd stanu wiedzy ; 2. Uszkodzenia układów pomiarowych - klasyfikacja oraz opis matematyczny ; 3. Metody estymacji stanu ; 4. Metodyka wykrywania i identyfikacji uszkodzeń w układach pomiarowych samolotu ; 5. Metodyka syntezy układów sterowania. II. PRZYKŁADY ESTYMACJI STANU W LOTNICZYCH UKŁADACH POMIAROWYCH: 1. Estymacja kąta pochylenia przy wykorzystaniu danych areometrycznych ; 2. Estymacja kąta przechylenia na podstawie prędkości kątowej odchylenia ; 3. Estymacja kąta przechylenia przy wykorzystaniu liniowego obserwatora stanu ; 4. Estymacja kąta przechylenia przy wykorzystaniu rozszerzonego filtru Kalmana. III. WYKRYWANIE USZKODZEŃ W LOTNICZYCH UKŁADACH POMIAROWYCH: 1. Wykrywanie uszkodzeń głównego układu odniesienia i kursu z wykorzystaniem struktury sprzętowej układu ; 2. Wykrywanie uszkodzeń układów odniesienia kursu z wykorzystaniem struktury sprzętowej układu ; 2. Wykrywanie uszkodzeń układów odniesienia i kursu przy wykorzystaniu redundancji sprzętowej ; 3. Wykrywanie uszkodzeń układu odniesienia i kursu przy wykorzystaniu redundancji analitycznej. IV. STEROWANIE SAMOLOTEM NA TRAJEKTORII PRZY NIEPEŁNEJ INFORMACJI RADIONAWIGACYJNEJ: 1. Ilościowa ocena jakości sterowania ; 2. Sterowanie ruchem bocznym samolotu przy wykorzystaniu klasycznych praw sterowania ; 3. Wykorzystanie informacji o kącie drogi ; 4. Poprawa jakości sterowania przy braku informacji o kącie drogi i wykorzystaniu sterowania według modelu ; 5. Wpływ turbulencji na jakość sterowania. V. STEROWANIE SAMOLOTEM PRZY NIEPEŁNYM POMIARZE ORIENTACJI PRZESTRZENNEJ: 1. Sterowanie samolotem przy braku sygnałów korelacyjnych AHRS ; 2. Sterowanie samolotem przy braku pomiaru prędkości kątowych.