Współczesny Lwów jest miastem monokulturowym, w którym kwestia ukraińskiej identyfikacji, szczególnie w kontekście realiów inwazji rosyjskiej, nie podlega wątpliwości. Pod koniec XIX wieku stolica Galicji Wschodniej miała zupełnie inny charakter, ponieważ w obrębie jej granic współistniały różne narody pragnące zachować swoją oryginalność. Wielokulturowa historia Lwowa znajduje wyraz w jego architekturze, z kolei w literaturze - tylko w znikomym stopniu. Wspólna przeszłość polskich oraz ukraińskich środowisk intelektualnych z przełomu XIX i XX stulecia została zapomniana lub wymazana przez mroczne wydarzenia XX wieku. Dzięki przywołaniu w niniejszej książce licznego wyboru cytatów pochodzących z polskiej i ukraińskiej prasy, wspomnień twórców, sprawozdań z działalności instytucji nauki i kultury, przekładów oraz fragmentów tekstów literackich czytelnik ma możliwość samodzielnego ustalenia, czy z perspektywy XXI wieku jest uprawnione mówienie o zapomnianym świecie polsko-ukraińskim, w którym literatura, nauka i sztuka były świadectwem nie asymilacji, lecz odrębności z jednoczesnym zachowaniem szacunku wobec kultury sąsiadów. [Instytut Książki, 2024]

R. I. Instytucjonalne ramy polsko-ukraińskich kontaktów literackich w monarchii austro-węgierskiej przełomu XIX i XX wieku: Uniwersytet Lwowski i jego polsko-ukraińskie środowisko ; Ossolineum - przestrzeń polsko-ukraińskiej wspólnoty naukowej ; Polacy i Ukraińcy w lwowskich stowarzyszeniach naukowych i artystyczno-literackich ; Ukraińcy w redakcjach polskich czasopism ; Polsko-Ukraińskie kontakty teatralne ; R. II. Ruch translatorski i polsko-ukraińskie kontakty literackie we Lwowie przełomu XIX i XX wieku: Aktywność translatorska ukraińskich twórców, czyli o ukraińskiej inicjatywie spotkań z polską literaturą ; Polskie otwarcie na ukraiński folklor ; Translatorstwo a osobiste kontakty polskich i ukraińskich pisarzy ; Wszystkie drogi prowadzą do Lwowa, czyli o tym, jak ruch translatorski w Krakowie sprzyjał polsko-ukraińskim kontaktom literackim we Lwowie ; O polsko-ukraińskich kontaktach translatorskich (nie tylko literackich) w środowisku "Literaturno-Naukowego Wistnyka" ; R. III. Dyskusja o literaturze jako przestrzeń ustanawiania polsko-ukraińskich kontaktów literackich we Lwowie przełomu XIX i XX wieku: Ocena dorobku Tarasa Szewczenki, czyli w poszukiwaniu formuły polski ukraińskich relacji literackich ; Próba relacji, czyli spór o polsko-ukraińskie wpływy literackie ; Polsko-ukraińskie kontakty literackie w przestrzeni fascynacja ludowością ; R. IV. Strefa artystycznych podobieństw - świadectwo polsko-ukraińskich kontaktów literackich we Lwowie przełomu XIX i XX wieku: Jan Kasprowicz i Iwan Franko ; Wpływ dorobku Stanisława Wyspiańskiego na twórczość młodomuzowców.