Wierny portret J.D. Salingera, autora kultowej książki "Buszujący w zbożu", jednego z najbardziej znanych, a zarazem tajemniczych pisarzy amerykańskich. W wieku czterdziestu sześciu lat Salinger wycofał się z życia publicznego i obsesyjnie strzegł dostępu do swojej prywatności. Blokował wszelkie próby publikacji na swój temat. Odmawiał ekranizacji swoich dzieł nawet największym producentom Hollywood. Gardził sławą. Przez ostatnie czterdzieści pięć lat życia nie opublikował żadnego tekstu, choć nieprzerwanie pisał. Autorzy tej biografii przeprowadzili blisko dwieście wywiadów z ludźmi, którzy byli najbliżej Salingera. Z lojalności i szacunku dla jego decyzji również oni milczeli przez ponad cztery dekady. Zaczęli mówić dopiero po śmierci J.D. Ich wspomnienia zostały uzupełnione zbiorem fotografii, fragmentów dzienników, nagrań i nigdy niepublikowanych "zagubionych listów" pisarza. [Dom Wydaw. PWN, cop. 2014]

Po części osobiste wspomnienia, po części elegia. Alexandra Styron wychowywała się w Connecticut oraz na wyspie Martha's Vineyard, gdzie jej rodzina prowadziła niezwykle barwne i bujne życie towarzyskie, w którym brali udział m.in. znani pisarze, prezydenci państw i wielcy artyści. Dorastała w cieniu zarówno wielkości, sławy i popularności swojego ojca, jak i lęków i obaw rodzących się w jego udręczonym umyśle. William Styron, laureat nagrody Pulitzera - znakomity powieściopisarz i eseista, był człowiekiem fascynującym i trudnym zarazem; w bardzo osobistych wspomnieniach, Ciemności widomej, opisał w sposób wstrząsający swoje zmagania z ciężką depresją. Oczami córki to opowieść o ojcu, o miłości oraz dorastaniu, napisana pięknie, z humorem, empatią i wdziękiem. [Świat Książki, 2013]

Biografia jednego z najbardziej znanych, najbardziej tajemniczych amerykańskich pisarzy - Jerome'a Davida Salingera (1919-2010). Choć spuścizna literacka Salingera jest stosunkowo niewielka, wywarł on znaczący wpływ na literaturę światową (do inspiracji jego prozą przyznają się m.in. takie sławy, jak John Updike, Philip Roth i Haruki Murakami), a także na świadomość wielu pokoleń. Jego jedyna opublikowana powieść, Buszujący w zbożu, stała się biblią buntowników, a obsesyjne unikanie rozgłosu i ukrywanie się przed światem podsycało fascynację nim jako człowiekiem. Bazując na informacjach pochodzących z wiarygodnych źródeł - osobiście przeprowadzonych wywiadów, listów oraz publicznie dostępnych dokumentów - Slawenski przedstawia losy i skomplikowaną osobowość pisarza, splatając je ze szczegółową interpretacją jego utworów. Buduje portret człowieka, który marzył o sukcesie, ale nie znosił jego konsekwencji, gdy ten przekroczył wszelkie wyobrażenia. Dorastający w Nowym Jorku Salinger, którego ojciec pochodził z żydowskiej rodziny o polskich korzeniach, nie był pilnym uczniem, ale wyróżniał się w kółkach teatralnych i jako redaktor gazetek. Chciał zostać aktorem. Uwielbiająca go matka zawsze wierzyła, że jest stworzony do rzeczy wielkich. Ojciec - kiedy nauka szła synowi marnie - wysłał go do Austrii, aby wciągnąć w rodzinny interes, handel koszernym serem i mięsem. Przyszły pisarz kilka razy rozpoczynał studia, m. in. na Uniwersytecie Columbia. W 1940 udało mu się opublikować pierwsze opowiadanie. Rok później zaczął spotykać się z szesnastoletnią wówczas Ooną O'Neill, córką znanego dramaturga Eugene'a O'Neilla, która bez skrupułów porzuciła go dla Charliego Chaplina. Wiosną 1942, kilka miesięcy po japońskim ataku na Pearl Harbor, został powołany do wojska. Uczestniczył w działaniach wojennych, przechodząc ze swoim oddziałem piekło - lądowanie w Normandii, bitwę o Ardeny i odkrywanie obozów koncentracyjnych. Po zakończeniu wojny z trudem podnosił się z kolejnych depresji. Starał się zaistnieć jako pisarz. Do legendy przeszły jego relacje z redaktorami, oscylujące między przyjaźnią a walką, obsesyjne czasem wymagania wobec wydawnictw, brak zgody na adaptacje filmowe jego utworów. Był związany z kilkoma kobietami (druga żona Claire urodziła mu dwójkę dzieci) i pilnie strzegł swojej prywatności. Przez ostatnie kilkadziesiąt lat życia niczego nie opublikował, traktując pisarstwo jako rozmowę z Bogiem, odcinając się od świata i swoich fanów. Niepublikowane wcześniej utwory Salingera mają podobno ujrzeć światło dzienne w latach 2015-2020.

Biografia jednego z najbardziej znanych, najbardziej tajemniczych amerykańskich pisarzy - Jerome'a Davida Salingera (1919-2010). Choć spuścizna literacka Salingera jest stosunkowo niewielka, wywarł on znaczący wpływ na literaturę światową (do inspiracji jego prozą przyznają się m.in. takie sławy, jak John Updike, Philip Roth i Haruki Murakami), a także na świadomość wielu pokoleń. Jego jedyna opublikowana powieść, Buszujący w zbożu, stała się biblią buntowników, a obsesyjne unikanie rozgłosu i ukrywanie się przed światem podsycało fascynację nim jako człowiekiem. Bazując na informacjach pochodzących z wiarygodnych źródeł - osobiście przeprowadzonych wywiadów, listów oraz publicznie dostępnych dokumentów - Slawenski przedstawia losy i skomplikowaną osobowość pisarza, splatając je ze szczegółową interpretacją jego utworów. Buduje portret człowieka, który marzył o sukcesie, ale nie znosił jego konsekwencji, gdy ten przekroczył wszelkie wyobrażenia. Dorastający w Nowym Jorku Salinger, którego ojciec pochodził z żydowskiej rodziny o polskich korzeniach, nie był pilnym uczniem, ale wyróżniał się w kółkach teatralnych i jako redaktor gazetek. Chciał zostać aktorem. Uwielbiająca go matka zawsze wierzyła, że jest stworzony do rzeczy wielkich. Ojciec - kiedy nauka szła synowi marnie - wysłał go do Austrii, aby wciągnąć w rodzinny interes, handel koszernym serem i mięsem. Przyszły pisarz kilka razy rozpoczynał studia, m. in. na Uniwersytecie Columbia. W 1940 udało mu się opublikować pierwsze opowiadanie. Rok później zaczął spotykać się z szesnastoletnią wówczas Ooną O'Neill, córką znanego dramaturga Eugene'a O'Neilla, która bez skrupułów porzuciła go dla Charliego Chaplina. Wiosną 1942, kilka miesięcy po japońskim ataku na Pearl Harbor, został powołany do wojska. Uczestniczył w działaniach wojennych, przechodząc ze swoim oddziałem piekło - lądowanie w Normandii, bitwę o Ardeny i odkrywanie obozów koncentracyjnych. Po zakończeniu wojny z trudem podnosił się z kolejnych depresji. Starał się zaistnieć jako pisarz. Do legendy przeszły jego relacje z redaktorami, oscylujące między przyjaźnią a walką, obsesyjne czasem wymagania wobec wydawnictw, brak zgody na adaptacje filmowe jego utworów. Był związany z kilkoma kobietami (druga żona Claire urodziła mu dwójkę dzieci) i pilnie strzegł swojej prywatności. Przez ostatnie kilkadziesiąt lat życia niczego nie opublikował, traktując pisarstwo jako rozmowę z Bogiem, odcinając się od świata i swoich fanów. Niepublikowane wcześniej utwory Salingera mają podobno ujrzeć światło dzienne w latach 2015-2020.

1. Byłeś wypadkiem przy pracy, 1922-1940; 2. Największy głupiec na Wzgórzu, 1940-1943; 3. Na wojnę w apartamencie dla nowożeńców, 1943-1945; 4. Społeczeństwo ludowe i dom magii, 1945-1947; 5. Przestań być takim zawziętym realistą, 1948-1951; 6. Martwy maszynista, 1951-1958; 7. Stłamszony z tą całą dzieciarnią, 1958-1965; 8. Społeczność pisarzy, 1965-1967; 9. Wielkie bum, 1967-1969; 10. Pożegnania i pożegnania, i pożegnania, 1969-1971; 11. Biurokrata kultury, 1971-1974; 12. Orżnięty, 1975-1979; 13. Szukając pana Vonneguta, 1980-1984; 14. Droga Gwiazdo, 1984-1991; 15. Czekając na śmierć, 1992-2007.

Pierwsza pełna biografia Kurta Vonneguta. Człowiek, który miał łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi, ale przez całe życie był samotny. Sprzedał milion egzemplarzy książek, ale nie czuł się doceniony. Był przyjacielem ludzi, ale walczył z ludzkością. [Wydaw. Albatros, Andrzej Kuryłowicz, 2015]