Wspomnienia w rytmie jazzu. Muzyczna podróż Gary’ego Guthmana rozpoczyna się, gdy w wieku dwunastu lat odkrywa na strychu pudło z winylami i marzy, aby zostać profesjonalnym muzykiem. Wytrwałość i pasja zaowocują występami z największymi gwiazdami - Arethą Franklin, Tonym Bennettem czy Michaelem Bublé, a także zaprowadzą go do Carnegie Hall. To historia szczęśliwych przypadków, artystycznych kryzysów i scenicznych wpadek, a sztuka splata się w niej z biznesem. Guthman wspomina jak Miles Davies „ratuje go” przed napadem i jak po jednym z koncertów policyjna eskorta ochrania jego ucieczkę przed gangiem motocyklowym. Opowiada o swoich związkach z Polską i relacjach polsko-żydowskich, które były dla niego inspiracją do skomponowania musicalu List z Warszawy. Miłość do trąbki i muzyki wyznaczają Gary’emu jasny cel: jutro chce grać lepiej niż dzisiaj, ale zawsze na własną nutę. [www.azymut.pl, 2023]

Po kilkunastu latach od premierowego wydania „Jaco. The Extraordinary and Trafic Life of Jaco Pastorius” ukazuje się polska edycja tej niezwykłej biografii napisanej przez wybitnego amerykańskiego znawcę jazzu, Billa Milkowskiego. Teraz w znakomitym przekładzie Pawła Marca dociera na polski rynek i jest – być może – jedną z ważniejszych pozycji w bibliotece jazzu i amerykańskiej kultury. Bo „Jaco. Niezwykłe i tragiczne życie Jaco Pastoriusa” nie jest typową publikacją ilustrującą kontrowersyjne życie oraz karierę niezwykle charyzmatycznego artysty. To nie tylko beletrystyczny przebieg przez mit artysty, prozę „american style of life”, ale także dogłębna analiza metamorfoz muzyka i „dziedzictwa” Jaco Pastoriusa. [...]. Zdumiewająca technika gry Jaco Pastoriusa na bezprogowej gitarze, jak też fantazyjny sposób bycia na estradzie utrwaliły popularność muzyka a jego samego wyniosły na szczyty ogromnej popularności. W 1980 roku Jaco Pastorius założył własny zespół Word Of Mouth, wyruszył z nim na trwające trzy lata trasy koncertowe, nie zaprzestając realizacji nagrań z czołowymi muzykami jazzowymi. Uzależniony od alkoholu i narkotyków Jaco Pastorious (1.12.1951 – 21.09 1987) cierpiał latami na maniakalną depresję. 21 września 1987 roku po wciąż wydłużających się okresach bezczynności, odniósł śmiertelną kontuzję w swym rodzinnym Fort Lauderdale w zamieszaniu pod klubem Midnight Club. Tragiczne wydarzenie dopisało epilog do charyzmatycznej kariery muzyka, który odtąd postrzegany był nie tylko poprzez genialną grę, ale także jako kultowy twórca młodego, amerykańskiego jazzu. „Jaco. Niezwykłe i tragiczne życie Jaco Pastoriusa” jest więc doskonałym dokumentem amerykańskiej muzyki widzianym przez pryzmat życiowych zakrętów kontrowersyjnego artysty; ale jest także niezrealizowaną fabułą, doskonale wznoszącą się w najokrutniejsze niuanse Ameryki. Książka Billa Milkowskiego jest w pewnym sensie gotowym scenariuszem do niezwykłego filmu. I to nie tylko w kategorii biografii wybitnego muzyka, ale głównie poprzez niezwykle szeroki kontekst kulturowy i społeczny. [...]. Mamy zatem niezwykle osobisty obraz artysty, umiejscawiany wraz z konkretnymi życiowymi wyborami i decyzjami, bazujący na prozaicznym często obrazie amerykańskiej „middle class”. Ale także rozległe oblicza muzyki oraz jej obyczajowych okolic ujętych w karby kariery charyzmatycznego muzyka. Z jednej strony emocjonalne i osobiste opowieści przyjaciół, znajomych, kolegów „z podwórka”; z drugiej strony przejmujące opowieści (np. Teresy Nagell, dziewczyny Jaco) oraz morze didaskaliów oplatających każdy fragment życia i muzyki wybitnego basisty. Dionizy Piątkowski [https://jazz.pl/bill-milkowski-jaco-niezwykle-i-tragiczne-zycie-jaco-pastoriusa-ipsum-bonum/, dostęp 10.02.2022].

Miles Davis (1926-1991) - genialny muzyk jazzowy, trębacz, kompozytor. Jeden z najbardziej znaczących artystów minionego stulecia. Pochodził z zamożnej rodziny. Jako dziewięciolatek otrzymał pierwszą trąbkę i zaczął kształcić się muzycznie. Swoje piętno odcisnął na niemal każdym nurcie jazzowym, począwszy od drugiej wojny światowej po lata 90. XX wieku. W autobiografii niczego nie ukrywa. Otwarcie opowiada o problemach z narkotykami. Zdecydowanie potępia rasizm, którego doświadczał zarówno w przemyśle muzycznym, jak i w amerykańskim społeczeństwie. Pisze o miłości, o kobietach i roli, którą odegrały w jego życiu. Przede wszystkim jednak snuje opowieść o muzyce i muzykach, zwłaszcza tych legendarnych, z którymi miał okazję występować. Jego wspomnienia zostały wzbogacone o pełną dyskografię i liczne fotografie. [Wydawnictwo Dolnośląskie, 2017]

Thelonious Sphere Monk - niezwykłe imię niezwykłego człowieka. Dziś nie ulega wątpliwości, że Monk był nie tylko jedną z najważniejszych postaci w historii muzyki jazzowej, autorem kanonicznych standardów jak „Epistrophy”, „Monk's Mood” czy „Round Midnight", ale również jedną z ikon amerykańskiej kultury. Dzięki książce Robina D. G. Kelleya możemy prześledzić długą i trudną drogę Monka do statusu ikony, przyglądając się czasom i miejscu, które go ukształtowały. To także opowieść o zmaganiach niezwykłego, oryginalnego twórcy o uznanie dla jego sztuki, dla której mało kto ma zrozumienie. Monk - jeden z pionierów be-bopu, nauczyciel i idol kolejnych generacji jazzmanów - długo musiał na nie czekać. Dla jednych był ostatecznym symbolem jazzowego hipstera, „Najwyższym Kapłanem Be-Bopu”. Dla innych jeszcze jednym szalonym artystą w Nowym Jorku. Ta fascynująca książka to również opowieść o innych wielkich jazzu - Milesie Davisie, Dizzym Gillespiem, Johnie Coltranie czy Charliem Parkerze - i ich własnej walce o godne życie i bycie postrzeganymi jako artyści, a nie "czarni artyści". "Thelonious Monk. Geniusz inny niż inni" to przede wszystkim jednak historia walki o swoją sztukę, jaką podjąć musi największy nawet umysł. Dzieki monumentalnej pracy Robina D.G. Kelleya możemy prześledzić niezwykłe losy Monka, jego rodziny i przyjaciół, a także muzyków tamtej epoki, prawdziwych amerykańskich ekscentryków. [KosmosKosmos, 2019]