Wstęp. Dlaczego nie porzucam katolicyzmu? ; R. I. Kościół i władza ; R. II. Zauroczeniem nacjonalizmem ; R. III. Kościelna biowładza ; R. IV. Duchowy przywódca dobrej zmiany ; R. V. Zabawa w przeczekanie ; R. VI. Rok 2020: katolicy odchodzą z hukiem ; Zakończenie. Niech zstąpi sekularyzacja i odnowi oblicze tej ziemi.

"Jarosław Makowski precyzyjnie i zajmująco dokumentuje postępujący kryzys polskiego - i nie tylko polskiego - Kościoła. Ale pokazuje także, że inny katolicyzm jest możliwy. Katolicyzm, w którym radykalne ewangeliczne przesłanie nie stanowi wyłącznie alibi dla politycznej władzy i doraźnych interesów, lecz jest żywe i autentyczne. Świetna książka" Tomasz Stawiszyński

Dlaczego duchowni odchodzą z Kościoła? Dlaczego tak wielu księży, mnichów, zakonnic zrzuca sutannę czy habit, "schodzi ze ścieżki powołania"? Do niedawna był to temat tabu; obecnie takim decyzjom towarzyszy niejednokrotnie rozgłos medialny i społeczna dyskusja, jednak większość wiernych i obserwatorów życia kościelnego wciąż nie uświadamia sobie - albo nie chce dostrzec - skali i znaczenia tego zjawiska. Tym mniej wiedzą oni, jakie są motywacje i uczucia tysięcy osób, które zasłużyły w najlepszym wypadku na nieco lekceważące miano "eksów", a w najgorszym - na łatkę przeniewierców i ptaków kalających własne gniazdo. Dominują stereotypowe, uproszczone oceny, na czele z nieśmiertelnym "cherchez la femme", równie słuszne co jakakolwiek kategoryczna odpowiedź na pytanie, dlaczego, na przykład, ludzie się rozwodzą. Maciej Bielawski odważył się spojrzeć na problem zarazem osobiście i obiektywnie. Osobiście - bo w 2004 roku, po bez mała 25 latach życia w rozmaitych strukturach kościelnych, sprawowania posługi kapłańskiej i stałego rozwoju duchowego - sam wystąpił z zakonu benedyktynów. Obiektywnie - bo przywołał na świadków kilkanaście postaci, dla niektórych będących symbolami wolności wiary i myślenia teologicznego, dla innych - osławionymi enfants terribles Kościoła. Ich życiorysy i wypowiedzi - deklaracje, listy, autobiografie, badania naukowe - posłużyły jako kanwa opowieści o istocie odejścia, o psychologicznych, społecznych, teologicznych i moralnych aspektach skomplikowanego procesu odchodzenia. Autor unika absolutyzowania swoich spostrzeżeń czy wniosków. Nie pozostawia jednak wątpliwości co do intencji swojej książki: musimy zrozumieć, że problem odejść dotyczy wszystkich: nie tylko tych, co odchodzą ("kto podejmuje ryzyko wstąpienia, podejmuje też ryzyko odejścia"), ale i tych, co zostają; nie tylko samych "eksów", ale również ich rodzin, przyjaciół, sąsiadów; ich uczniów i ich mistrzów; ich zwolenników i ich sędziów. [Merlin, 2007]

TYGODNIK POWSZECHNY ; ROK ZERO. STYCZEŃ 1945 ; PO KOŃCU ŚWIATA. 1945-46: U źródeł Tygodnika ; Pierwszy numer ; Jerzy Turowicz ; powojenne rozliczenia ; Stefan Kisielewski ; Powstanie Warszawskie ; Polityka wielka i mała ; Wyróżnikiem kultura ; Zofia Starowiejska-Morstinowa ; Antysemityzm ; Pytania o Niemców ; Ks. Jan Piwowarczyk ; TOPNIEJĄCA WYSPA. 1947-1952: Przykręcanie śruby ; Pięciolecie pisma ; Jan Józef Szczepański ; Problemy z Kisielewskim ; Polska codzienność ; Pawł Jasienica ; Nadzieja w kulturze ; Kim jest Tyrmand ; Zbigniew Herbert do Jerzego Turowicza ; Wrogiem zła kultura ; Związki ks. Wojtyły z Tygodnikiem - państwo komunistyczne a Kościół ; Ustępstwa i knebel ; NIE. 1953-1955: Umiera Stalin ; Czym jest PAX? ; Poza Wiślaną ; Losy Tygodnika ; Urząd Bezpieczeństwa osacza ; zaczyna się odwilż... ; NADZIEJA. 1956-58: Polski Październik ; Gomułka chce pozyskać Kościół ; Zygmunt Kubiak ; Miłosz ; Jacek Susuł ; Hanna Malewska ; Ks. Mieczysław Maliński ; Wybory 1957 ; Koło Znak ; Antoni Gołubiew ; Niezależność w systemie ; Jaka jest Polska odwilżowa? ; Kłopoty drobne i większe ; Najnowsza historia Polski ; Władysław Bartoszewski ; Eutopa ; Nowe w Kosciele ; Stefan Swieżawski ; Nowy, stary Tygodnik ; SIERMIĘŻNA STABILIZACJA. 1959-63: Stabilizacja firmy ; W polityce ; Tygodnik i prymas ; Społeczeństwo chce pokoju ; Obraz tygodnia ; Coraz więcej świata ; Tadeusz Żychowicz ; Nowi na Wiślanej ; Jacek Woźniakowski ; Sobór Watykański II ; Polską rządzi konformizm ; WSTRZĄSY. 1964-70: Jak partyjni widzą Tygodnik? ; Metropolia Karola Wojtyły ; List 34 ; Czas przemian posoborowych ; Ks. Andrzej Bardecki ; List do biskupów niemieckich ; Millenium ; Teoria i praktyka neopozytywizmu cz.1 ; Marzec '68 ; Jerzy Zawieyski ; Agresja na Czechosłowację ; Cenzura szaleje ; Teoria i praktyka neopozytywizmu cz.2 ; Stefan Wilkanowicz ; Mieczysław Pszon ; Traktat polsko-niemiecki a Watykan ; Tragedia na Wybrzeżu ; CZAS JAŁOWY. 1971-74: Co tam, panie w polityce? ; Andrzej Kijowski i Antoni Słonimski ; Powrót Kisiela ; Zygmunt Mycielski ; Głupia wpadka ; Szef, pożeracz kultury ; Tadeusz Chrzanowski ; Nieznany Związek Sowiecki ; Historia, czyli o współczesności (Majchrowski, Cywiński, Karpiński, Król, Krzeczkowski) ; Krzysztof Kozłowski ; WIATR NOWEGO. 1976-81: "Trzeci koszyk" aktu helsińskiego ; Ostatnia kadencja koła Znak ; Stanisław Stomma jest przeciwko ; Władza rozmawia pałkami ; Tygodnik wobec KOR ; Micewski, agent z ambicjami ; Nie tylko polityka ; Nowi w redakcji (Łagowski, Skąpski, Strzelecka, Zagajeski) ; Gierek: inaczej i tak samo ; Papa Wojtyła ; Marek Skwarnicki ; Pierwsza pielgrzymka do Polski ; Ks. Adam Boniecki ; Sierpień '80 ; Wróg to cenzura ; Czas karnawału ; WOJNA Z SYSTEMEM. 1982-88: Na mocy dekretu o stanie wojennym ; Ks. Józef Tischner ; Gra z cenzurą ; Nowi (Berberyusz, Szumańska, Maciej Kozłowski, Fiałkowski, Szostkiewicz) ; Władze Tygodnik w oczy kole ; Kisiel tnie cenzurę ; Wielka Julia Hartwig ; Jaki będzie ten kraj? ; Tygodnik a inni ; Twardy kurs ; Nowe tematy ; Jerzy Kołątaj ; Karmel w Oświęcimiu ; Idzie przełom ; WOLNOŚĆ. 1989-99: Do zwycięstwa ; Kisielewski zrywa współpracę ; Starzy i nowi felietoniści ; Orzeł w koronie ; Między Niemcami a Rosją? ; Wojna na górze ; Tygodnik, Szef i polityka ; Pierwsze demokratyczne wybory ; Rozliczenia z komunizmem ; Co się dzieje w redakcji? ; Lem i bp Życiński ; Profesor Sławiński i Bronisław Mamoń ; Kultura, czyli moc ; Emisariusz Mazowiecki ; Tygodnik i Kościół w III RP (Józef Hennelowa, solidarność z ks. Musiałem, Jan Pawł II i Jerzy Turowicz) ; Szef nieoficjalny ; Odchodzenie ; JERZY TUROWICZ NA XXI WIEK: Nic nie musiał, wszystko mógł, Jarosław Makowski.