Ewa Bieńkowska opowiada o domu swojego dzieciństwa: o mieszkaniu w strzeżonej warszawskiej kamienicy w Alei Szucha i o pałacu w Nieborowie, gdzie spędzała wakacje; kreśli portrety rodziców. Dla czytelnika nie są to postaci nieznane. Ojciec, Władysław Bieńkowski - czytamy w opracowanej przez Krzysztofa Dąbka nocie z Encyklopedii Solidarności - urodzony w 1906 zmarły w 1991 r., studiował na Uniwersytecie Warszawskim, był członkiem PPR, w l. 1945-1948 w Komitecie Centralnym, w 1948 r. potępiony za tzw. odchylenie prawicowe, dyrektor Biblioteki Narodowej do 1956 r., mediator między Gomułką a Kościołem i delegat na rozmowy z internowanym prymasem Stefanem Wyszyńskim, następnie minister oświaty, w 1959 r. zrezygnował ze stanowiska w proteście przeciwko polityce `Wiesława", w l. 60. krytyk realnego socjalizmu, w 1970 r. usunięty z PZPR, w l. 1976-1981 współpracownik KOR, w 1978 wraz z innymi zakłada Towarzystwo Kursów Naukowych , publikuje w Instytucie Literackim w Paryżu i w paryskiej "Kulturze` oraz w Niezależnej Oficynie Wydawniczej. I matka Flora z Trynkusów Bieńkowska (1909-1990) - powieściopisarka poetka i dramaturg. Jednak spojrzenie córki jest inne, odległe od poetyki oficjalnych not, prywatne - i przez to bezcenne.

I. Nietzsche - Słowo i istnienie - Wędrówka przez Krainę Kultury - Historia odkupiona - Taniec Zaratustry - Żegluga ku dalekim brzegom - Dionizos przeciw Ukrzyżowanemu II.Norwid

W poszukiwaniu wielkiej ojczyzny (o poemacie

Quidam Cypriana Norwida)

Czasy pełne znaków - Romantyczna historiozofia i romantyczna polityka - W cieniu wielkich poprzedników - Rzym 1848 - Zmarnowane pokolenie - Historia jako dzieje Wcielenia - Dlaczego poemat?

1. Wyjście z milczenia 2. Syn czasu 3. Świat z Pierwszych Elementów 4. Słowa - zaklęcia.

CZ. I. GENEZA I CHARAKTERYSTYKA ZJAWISKA WIKTYMIZACJI KRYMINALNEJ: R. 1. Badania wiktymizacyjne - istota i znaczenie ; R. 2. Koncepcje wiktymizacji kryminalnej: Koncepcja ofiary przyspieszającej przestępstwo i inne mające za podstawę jej charakterystyki osobiste i zachowania ; Koncepcje stylu życia i rutynowej aktywności oraz inne bazujące na czynnikach sytuacyjnych ; CZ. II. SKUTKI PRZESTĘPSTWA DLA OFIARY I ICH PRZEZWYCIĘŻANIE: R. 3. Przeciwdziałanie negatywnym skutkom wiktymizacji kryminalnej zamiast obwiniania ofiary ; R. 4. Rodzaje i charakterystyka negatywnych skutków przestępstw: Wiktymizacja pierwotna ; Dalsza wiktymizacja ; R. 5. Pokonywanie skutków wiktymizacji kryminalnej - wzorce zachowań ; R. 6. Ruch na rzecz ofiar przestępstw ; CZ III. MIĘDZYNARODOWE POWSZECHNE STANDARDY PRAW OFIAR: R. 7. Standardy Narodów Zjednoczonych: 1. Deklaracja o podstawowych zasadach sprawiedliwości dla ofiar przestępstw nadużyć władzy ; 2. Projekt konwencji o sprawiedliwości i wsparciu dla ofiar przestępstw i nadużyć władzy ; 3. Podstawowe zasady dotyczące stosowania programów sprawiedliwości naprawczej w sprawach karnych ; R. 8. Standardy Rady Europy: 1. Konwencja o kompensacji dla ofiar przestępstw popełnionych z użyciem przemocy ; 2. Wybrane rekomendacje Komitetu Ministrów ; R. 9. Standardy Unii Europejskiej: 1. Dyrektywa 2012/29/UE ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw ; 2. Projekt uzupełnienia dyrektywy 2012/29/UE ; 3. Dyrektywa 2004/80/WE odnosząca się do kompensaty dla ofiar przestępstw ; 4. Środki ochrony w sytuacjach trans granicznych ; 5. Dyrektywa (UE) 2016/680 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowania przygotowawczego, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar ; CZ IV. MIĘDZYNARODOWE STANDARDY PRAW NIEKTÓRYCH OFIAR SZCZEGÓLNIE WRAŻLIWYCH: R. 10. Ofiary pogwałceń międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego: 1. Ofiary zbrodni podlegających kompetencji Międzynarodowego Trybunału Karnego ; 2. Podstawowe zasady Narodów Zjednoczonych dotyczące zadośćuczynienia i reparacji ; R. 11. Ofiary tortur: 1. Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania ; 2. Protokół fakultatywny do konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania ; 3. Dobrowolny Fundusz Narodów Zjednoczonych dla Ofiar Tortur ; 4. Europejska konwencja o zapobieganiu torturom oraz nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu ; R. 12. Ofiary terroryzmu: 1. Dokumenty Narodów Zjednoczonych ; 2. Konwencja Rady Europy o zapobieganiu terroryzmowi ; 3. Wytyczne Komitetu Ministrów Rady Europy dotyczące ochrony ofiar aktów terrorystycznych ; 4. Dyrektywa (UE) 2017/541 w sprawie zwalczania terroryzmu ; R. 13. Ofiary handlu ludźmi, zwłaszcza kobiety i dzieci: 1. Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania handlu ludźmi i eksploatacji prostytucji ; 2. Protokół fakultatywny do konwencji o prawach dziecka w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii ; 3. Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej ; 4. Protokół o zapobieganiu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniający konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej ; 5. Protokół przeciwko przemytowi migrantów drogą lądową, morską i powietrzną uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej ; 6. Konwencja Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi ; 7. Dyrektywa 2004/81/WE w sprawie dokumentu pobytowego wydawanego obywatelom państw trzecich, którzy są ofiarami handlu ludźmi lub wcześniej byli przedmiotem działań ułatwiających nielegalną imigrację, którzy współpracują z właściwymi organami ; 8. Dyrektywa 2011/36/UE w sprawie zapobiegania handlowi ludźmi i zwalczania tego procederu oraz ochrony ofiar ; R. 14. Dzieci będące ofiarami przestępstw: 1. Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka ; 2. Wytyczne Narodów Zjednoczonych dotyczące wymiaru sprawiedliwości w sprawach, w których ofiarami i świadkami przestępstw są dzieci ; 3. Pornografia dziecięca w konwencji Rady Europy o cyberprzestępczością ; 4. Konwencja Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych ; 5. Wytyczne Komitetu Ministrów Rady Europy dotyczące wymiaru sprawiedliwości przyjaznego dzieciom ; 6. Dyrektywa 2011/93/UE w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej ; R. 15. Kobiety jako ofiary przemocy: 1. Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet ; 2. Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej ; R. 16. Ofiary przestępstw z nienawiści : 1. Międzynarodowa konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej ; 2. Protokół dodatkowy do konwencji Rady Europy o cyberprzestępczości dotyczący penalizacji czynów o charakterze rasistowskim lub ksenofobicznym popełnionych przy użyciu systemów komputerowych ; 3. Rekomendacja nr R (97)20 Komitetu Ministrów Rady Europy w sprawie "mowy nienawiści" ; 4. Rekomendacja CM/Rec (2010)5 Komitetu Ministrów Rady Europy w sprawie środków zwalczania dyskryminacji opartej na orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej ; 5. Decyzja ramowa Rady 2008/913/WSiSW w sprawie zwalczania pewnych przejawów rasizmu i ksenofobii za pomocą środków karnych ; R. 17. Ofiary z niepełnosprawnościami - konwencja Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych ; R. 18. Cudzoziemcy będący ofiarami niektórych przestępstw jako osoby wymagające szczególnego traktowania: 1. Dyrektywa 2008/115/WE w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich ; 2. Dyrektywa 2013/33/UE w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową (wersja przekształcona) ; R. 19. Ofiary korupcji, prania brudnych pieniędzy oraz fałszowania i oszustw związanych z bezgotówkowymi środkami płatniczymi: 1. Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji ; 2. Projekt dyrektywy w sprawie zwalczania fałszowania i oszustw związanych z bezgotówkowymi środkami płatniczymi ; R. 20. W poszukiwaniu sprawiedliwości dla ofiar przestępstw: 1. Sprawiedliwość, ale jaka? ; 2. Prawa ofiar versus prawa sprawców w procesie karnym ; CZ. V. OFIARY PRZESTĘPSTW W POLSCE: R. 21. Pokrzywdzony w publicznoskargowym procesie karnym: 1. Pokrzywdzony, osoba najbliższa, strona zastępcza i strona nowa oraz inne podstawowe pojęcia ; 2. Uwzględnianie prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego przy jednoczesnym poszanowaniu jego godności ; 3. Prawo do informacji ; 4. Zawiadomienie o przestępstwie ; 5. Prawo do zaskarżenia decyzji o nieściganiu ; 6. Wniosek o ściganie ; 7. Prawo do tłumaczenia ; 8. Postępowanie mediacyjne ; 9. Pokrzywdzony jako świadek ; 10. Zwrot kosztów związanych z udziałem w postępowaniu ; 11. Nieodpłatna pomoc prawna ; 12. Prawa w postępowaniu przygotowawczym ; 13. Skarga subsydiarna ; 14. Prawa w postępowaniu sądowym ; 15. Udział przedstawiciela społecznego ; 16. Skarga na przewlekłość postępowania ; R. 22. Środki ochrony w postępowaniu karnym: 1. Funkcja ochronna zatrzymania i środków zapobiegawczych ; 2. Świadek incognito, okazanie uniemożliwiające identyfikację, anonimizacja danych o miejscu zamieszkania i o miejscu pracy oraz utajnienie zeznań ; 3. Przesłuchanie na odległość oraz pod nieobecność publiczności lub oskarżonego ; 4. Środki ochrony fizycznej ; R. 23. Środki specjalnej ochrony w postępowaniu karnym niektórych pokrzywdzonych szczególnie wrażliwych: 1. Zatrzymanie i środki zapobiegawcze służące ochronie pokrzywdzonych przemocą w rodzinie oraz niektórych innych pokrzywdzonych szczególnie wrażliwych ; 2. Tryb przesłuchania niektórych małoletnich pokrzywdzonych i niektórych małoletnich świadków ; 3. Tryb przesłuchania i zasady postępowania z pokrzywdzonymi przestępstwami o charakterze seksualnym ; 4. O (nie)wdrożeniu instytucji indywidualnej oceny służącej ustaleniu szczególnych potrzeb ofiar w zakresie ochrony ; R. 24. Reakcje karne uwzględniające interesy pokrzywdzonego: 1. Starania dotyczące naprawienia szkody ; 2. Porozumienie się w kwestii naprawienia szkody lub zadośćuczynienia ; 3. Środki kompensacyjne i obowiązki probacyjne o charakterze kompensacyjnym ; 4. Nawiązki i świadczenia pieniężne orzekane na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej ; 5. Środki karne i obowiązki probacyjne o charakterze ochronnym ; 6. Funkcja ochronna środków zabezpieczających ; 7. Regulacje wykonawcze dotyczące skazanych o zaburzonych preferencjach seksualnych oraz niektórych innych ich kategorii ; 8. Europejski nakaz ochrony ; R. 25. Perspektywa pokrzywdzonego w procesie kryminalizacji i penalizacji: 1. Kwestia wykonania niektórych zobowiązań międzynarodowych ; 2. Niektóre nowe i zmodyfikowane typy przestępstw ; 3. Zaostrzanie ustawowego wymiaru kary ; 4. Zachowanie się pokrzywdzonego i jego karnomaterialne znaczenie ; R. 26. Pokrzywdzony w postępowaniu prywatnoskargowym: 1. Katalog przestępstw ściganych z oskarżenia prywatnego ; 2. Ingerencja prokuratora i jej następstwa ; 3. Akt oskarżenia oskarżyciela prywatnego ; 4. Posiedzenie pojednawcze versus postępowanie mediacyjne ; 5. Szczególne regulacje dotyczące zniesławienia i zniewagi ; R. 27. Pokrzywdzony w innych postępowaniach szczególnych: 1. Postępowanie nakazowe ; 2. Postępowanie przyspieszone ; 3. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności podmiotów zbiorowych ; R. 28. Pokrzywdzony w postępowaniu w sprawach nieletnich: 1. Przedmiot i istota postępowania w sprawach nieletnich ; 2. Uprawnienia procesowe ; 3. Środki ochrony w postępowaniu ; 4. Postępowanie mediacyjne ; 5. Środki wychowawcze wobec nieletniego i zobowiązania rodziców na rzecz pokrzywdzonego ; R. 29. Specjalne środki ochrony przed sprawcami stwarzającymi zagrożenie dla innych osób ; 1. Postępowanie wobec niektórych osób z zaburzeniami psychicznymi ; 2. Przeciwdziałanie zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym ; R. 30. Cywilnoprawne instrumenty ochrony interesów ofiar przestępstw: 1. Czyny niedozwolone ; 2. Ochrona dóbr osobistych ; 3. Zawiadomienie prokuratora ; 4. Zawiadomienie sądu opiekuńczego ; 5. Mediacja (ze szczególnym uwzględnieniem mediacji w sprawach rodzinnych) ; 6. Wzajemne uznawanie środków ochrony w sprawach cywilnych ; R. 31. Kompensata od państwa: 1. Fundacja Pomocy Ofiarom Przestępstw - quasi-państwowy fundusz kompensacyjny ; 2. Państwowa kompensata przysługująca ofiarom niektórych czynów zabronionych ; R. 32. Pomoc i wsparcie: 1. Sieć Pomocy Ofiarom Przestępstw ; 2. Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej ; 3. Sektor pozarządowy ; 4. System wspierania ofiar przemocy w rodzinie ; 5. Ofiary handlu ludźmi ; 6. Cudzoziemcy-ofiary niektórych przestępstw jako osoby wymagające szczególnego traktowania ; 7. Ofiary tortur ; 8. Ofiary terroryzmu ; 9. Ofiary z niepełnosprawnościami ; Konkluzja. Wiktymologia XXI w. wiktymologią praw ofiar.

Najsłynniejsza powieść Stendhala. W prowincjonalnym francuskim miasteczku w rodzinie właściciela tartaku młody chłopak wyróżniający się fenomenalną pamięcią, ale też wrażliwością i umiłowaniem książek. Ponieważ po klęsce Napoleona - jego idola - droga do szlifów oficerskich dla ambitnego człowieka została zamknięta, postanawia zostać księdzem i w tym celu zaprzyjaźnia się z miejscowym proboszczem, który poleca go merowi na guwernera snów. Julian Sorel poznaje tam starszą od siebie o kilka lat matkę chłopców. Siła miłości, która ich ogarnia, jest zaskoczeniem dla obojga. Julian musi wyjechać. Udaje się najpierw do Besancon, a następnie do Paryża. Tu również wzbudza płomienne uczucie... Historia składa się z dwóch elementów: powieści społecznej – „Kroniki XIX wieku, jak ją nazwał sam autor, oraz wielkiej historii miłosnej. A sam tytuł? Czerwone i czarne to mundur i sutanna; to dwie Francje, Francja napoleońska i Francja Burbonów, która nastąpiła nagle po tamtej, brutalnie dławiąc rozkołysany w młodych duszach hymn sławy i czynu. [MG, 2015]

Jedyna powieść fantastyczna wielkiego Balzaka. Pojawia się w niej problem człowieka genialnego i mierności świata, nędzy i zbytku, miłości i ambicji. Bije w niej pełnia, nadmiar życia. Ale czymś nowym, najgłębszym motywem, jest śmierć. Kto pozna tę książkę, temu nie raz przyjdzie zadumać się przy jej wspomnieniu.

Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzona w Stambule dnia 11 maja 2011 r. ; Cele, definicje, równość i niedyskryminacja, zobowiązania ogólne ; Zintegrowana polityka i gromadzenie danych ; Zapobieganie ; Ochrona i wsparcie ; Prawo materialne ; Postępowanie przygotowawcze, ściganie, przepisy proceduralne i środki ochronne ; Migracja i azyl ; Współpraca międzynarodowa ; Mechanizm monitorujący ; Związek z innymi umowami międzynarodowymi ; Poprawki do konwencji ; Postanowienia końcowe ; Przywileje i immunitety (Artykuł 66).