CZĘŚĆ I - TEORETYCZNO-PSYCHOLOGICZNA: I. O zaburzeniach psychosomatycznych, II. Udział czynników psychospołecznych w powstawaniu chorób psychosomatycznych, III. Wpływ choroby psychosomatycznej na funkcjonowanie człowieka, IV. Rola zasobów, emocji i poznania w chorobie psychosomatycznej, V. Formy leczenia chorób psychosomatycznych, VI. Sytuacja psychosomatyki w Polsce ; CZĘŚĆ II - PRAKTYCZNO-MUZYKOTERAPEUTYCZNA: VII. Rola muzykoterapii w leczeniu chorób psychosomatycznych, VIII. Rodzaje improwizacji wykorzystywanych w muzykoterapii aktywnej, IX. Autorski model leczenia chorych psychosomatycznie przy pomocy muzykoterapii, X. Badania jakościowe dotyczące pacjentów psychosomatycznych, XI. Badania ilościowe przeprowadzone na pacjentach psychosomatycznych ; ANEKSY: 1. Dyspozycja wywiadu dla terapeutów/psychologów/psychiatrów, 2. Dyspozycja wywiadu dla muzykoterapeutów/choreoterapeutów, 3. Transkrypcje wywiadów, 4. Ankieta kwestionariusza.

CZĘŚĆ I. ROZWÓJ NOTACJI MUZYCZNEJ W XX WIEKU: Rozdział 1. NOTACJA JAKO OGNIWO ŁAŃCUCHA KOMUNIKACYJNEGO: 1.1. Rola i funkcje notacji, 1.2. Terminologia i klasyfikacje zjawiska ; Rozdział 2. MODYFIKACJE NOTACJI TRADYCYJNEJ: 2.1. Tendencja do standaryzacji zapisu, 2.2. Reformy notacji tradycyjnej: 2.2.1. Notacja symboliczna (alfabetyczna i numeryczna), 2.2.2. Notacja symboliczno-geometryczna (liniowa, tabulaturowa), 2.2.3. Notacja graficzna i muzyczna stenografia, 2.3. W poszukiwaniu notacji idealnej ; Rozdział 3. PROCESY STYMULUJĄCE ROZWÓJ XX-WIECZNEJ NOTACJI: 3.1. Rozwój i przemiany w zakresie organizacji materiału dźwiękowego, 3.2. Porzucenie tradycyjnej organizacji czasu, 3.3. Indeterminizm formy ; Rozdział 4. NOWE ROZWIĄZANIA NOTACYJNE: 4.1. Intermedializacja sztuki i jej notacyjne konsekwencje, 4.2. Partytury słowne i event scores, 4.3. Grafika muzyczna: 4.3.1. Geneza, 4.3.2. Próba definicji, 4.3.3. U źródeł - December 1952, 4.3.4. Grafika muzyczna jako narzędzie komunikacji. CZĘŚĆ II. ROZWIĄZANIA NOTACYJNE W PARTYTURACH KOMPOZYTORÓW POLSKICH II POŁOWY XX WIEKU: Rozdział 5. POLSKA SZKOŁA KOMPOZYTORSKA - INDYWIDUALNE STRATEGIE TWÓRCZE: 5.1. Bogusława Schaeffera droga od „punktu zerowego” do kresu „możliwości muzyki”, 5.2. Notacyjne ekwiwalenty Calderowskich mobili - idea aleatoryzmu kontrolowanego Witolda Lutosławskiego i jej rezonans w polskiej twórczości kompozytorskiej, 5.3. Zapis kompozycji unistycznych - Zygmunta Krauzego notacyjne ekwiwalenty dla „optymistycznej homogeniczności” dzieł Władysława Strzemińskiego, 5.4. Stymulujący wpływ techniki sonorystycznej na rozwój notacji: Penderecki, Szalonek, Górecki ; Rozdział 6. GATUNKOWE DETERMINANTY: 6.1. „Fingerprint” partytury symfonicznej, 6.2. Nowe rozwiązania notacyjne w partyturach wokalnych i wokalno-instrumentalnych, 6.3 Partytury kameralne - aspekt notacyjny mobilności, poliwersyjności i indeterminizmu formy ; Rozdział 7. NOTACJA DETERMINOWANA MEDIUM WYKONAWCZYM: 7.1. Zapis kompozycji parateatralnych (teatr instrumentalny i happening), 7.2. Zapis kompozycji elektroakustycznych ; Rozdział 8. WIZUALIZACJA PARTYTURY: 8.1. Muzyka inspirowana obrazem, 8.2 Notacja graficzna i gatunek grafiki muzycznej w twórczości polskich kompozytorów II połowy XX wieku ; Aneksy, Spis przykładów nutowych i tabel.