Wstęp. Rozgrywanie życia w codzienności: codzienność, trauma i queer ; Rekonfiguracja paktu autobiograficznego ; Trauma, codzienność i queer w życiopisaniu Białoszewskiego ; "Nie służyłem w lekkiej kawalerii, nie podróżowałem po Antarktydzie": bibliografia "bez wyskokowych wydarzeń" ; Studia nad traumą - zalety i ograniczenia: "Pamiętnik z powstania warszawskiego" i późniejsze utwory ; Posttraumatyczna codzienność w małych narracjach ; Życiopisanie w perspektywie queer ; R. I. Jaskrawa tożsamość "teraz": "Pamiętnik z powstania warszawskiego" jako odtwarzanie zdarzenia traumatycznego ; Między żałobą a fetyszyzacją: powstanie warszawskie w polskiej pamięci kulturowej ; Kontekst historyczny powstania ; Górnolotne i przyziemne w literaturze powstania ; Ocalenie doświadczenia ludności cywilnej ; Pamięć traumatyczna a alternatywna historia Białoszewskiego ; Czasowość traumatyczna a świadectwo historyczne ; Pamięć jako forma i forma pamięci: narracje przekształcenia traumy ; Sekwencjonowanie traumatyczne i "szamotanie pamięci" ; Hiperoralność świadectwa traumatycznego ; Intonacja emotywna ; Historia pominięta, historia subwersywna ; R. 2. Coś więcej z prawie niczego: paradoksy życiopisania Białoszewskiego ; "Wszystko" małych narracji: maksymalistyczny minimalizm ; "Powstanie zawsze na mnie czycha" - flashbacki traumatyczne ; Krzyk, kwik i krążenie wokół traumy w tomie "Konstancin" "Prawie nic" - kairotyczna codzienność ; R. III. Miron na marginesie, czyli: czy można squeerować Białoszewskiego?: Efekt "Lubiewa" ; Queer i gay ; Queer "avant la lettre?" ; "Coming out", kontrnarracja i wycofanie ; Pakt autobiograficzny raz jeszcze ; Poza kontrnarracją: naturalizacja subwersji ; Poza woluntaryzmem: "performans" Białoszewskiego ; Nieprzenikliwość oczywistości ; Zdeseksualizowanie kobiecości i destabilizacja płci kulturowej ; Rodzina alternatywna oraz fera domowa jako sfera publiczna ; Niesatysfakcjonujący "Coming out": AAAmeryka ; Epilog. "Głupie miejsce" i queerowanie pamięci: życiopisanie, historia i sposoby niewidzy.