[Ze Wstępu]: W ROZDZIALE PIERWSZYM poddałem krytycznej analizie dorobek historiografii ukraińskiej, polskiej, rosyjskiej i zachodniej poświęconej kwestii charakteru polsko-ukraińskiego konfliktu w wieku XIX oraz w pierwszej połowie XX wieku [...]. W ROZDZIALE DRUGIM zaprezentowałem wielopłaszczyznowy obraz relacji społecznych i etnicznych na terenach Ukrainy Prawobrzeżnej (Kraju Południowo-Zachodniego) od czasów jej inkorporacji do Cesarstwa Rosyjskiego po zdławienie powstania styczniowego. [...]. ROZDZIAŁ TRZECI poświęciłem analizie ambiwalentnej polityki władz carskich Kraju Południowo-Zachodniego wobec ogółu szlachty polskiej z jednej strony oraz magnaterii - z drugiej, po roku 1863. Przedstawiłem też istotne zmiany sytuacji gospodarczej ziemiaństwa polskiego na przełomie wieków oraz kształtowanie nowego typu stosunków między chłopami małorolnymi a wielkimi posiadaczami ziemskimi przed wybuchem pierwszej wojny światowej. W ROZDZIALE CZWARTYM przedstawiłem tragiczny obraz bezwzględnego zniszczenia "ziemiańskiej Arkadii" w guberniach kijowskiej, wołyńskiej i podolskiej byłego imperium Romanowów w końcowej fazie pierwszej wojny światowej; [...]. W ROZDZIALE PIĄTYM omówiłem główne kierunki dyskryminacyjnej polityki rządów Drugiej Rzeczypospolitej, w tym polityki rolnej, wobec mniejszości słowiańskich, przede wszystkim ukraińskiej, [...]; pragnąłem także wyjaśnić skalę wpływu tych polityk na zaostrzenie stosunków między Ukraińcami a Polakami [...]. W ROZDZIALE SZÓSTYM pokazałem, iż obok innych czynników, zwłaszcza narodowościowego i religijnego, wątek społeczno-etniczny miał znaczący wpływ na eskalację i przebieg polsko-ukraińskiego konfliktu na Wołyniu w latach drugiej wojny światowej. W PODSUMOWANIU jeszcze raz podkreśliłem znaczenie czynnika społeczno-etnicznego, zwłaszcza w społecznościach agrarnego typu, dla rozwoju konfliktów etnicznych. Wykorzystałem tę tezę dla analizy przebiegu wydarzeń na terenach wiejskich Prawobrzeżnej Ukrainy od rozbiorów Rzeczypospolitej do połowy lat 40. ubiegłego wieku. [...].