Katalog centralny
Katalog czasopism
Bibliografia województwa podkarpackiego 2008 -
Bibliografia województwa podkarpackiego 2000-2007
Bibliografia regionalna 1996-1999
Kartoteka zagadnieniowa
á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Pola, zwana w rodzinie Bobikiem (zdrobnienie od Bobu), warczy na rodzinę i otoczenie z powodu wyprowadzki ze stolicy. W Warszawie została przyjaciółka od serca i przystojny Julek. A w Wiśniowej Górze wciąż nieurządzony dom, zapuszczony ogród, a w nim o każdej porze przesiaduje nowy pomocnik taty (eksperymentalnego hodowcy fasoli), pogardliwie przezwany Pryszczatym. (...) Janek nie pozostaje dłużny i nadaje dziewczynie miano Panny Foch.
Dodatkowo wszyscy wokół (naprawdę nie wiedzieć czemu) zachwycają się tymi nieznośnymi bliźniakami – o przydomkach Groszek i Fasolka – i puszczają im płazem niecne wybryki.
Przyjaciółka od serca szybko zaczyna ignorować maile Poli i ta cała przyjaźń od serca najwyraźniej nie wytrzymuje próby czasu. Całe szczęście, dziewczyna powoli zaczyna odkrywać piękno nowego miejsca. Pomaga jej w tym rówieśniczka Ania. Nawiązuje znajomości, udziela się w nowej społeczności i nawet zaczyna ją interesować, jaką tajemnicę skrywa Janek. No i jest jeszcze Ama – nieznośna i zbyt pewna siebie córka właściciela stadniny.
Książka świetna. Ciekawa i momentami zabawna. Problemy nie są naciągane, ale ukazane w sposób naturalny.
Szczerze polecam.
Nie sposób nie wspomnieć też o dużo młodszym rodzeństwie Poli, bliźniakach – Fasolce i Groszku, którzy co prawda nie odgrywają jakiejś istotnej roli w perypetiach głównej bohaterki, ale zostali umieszczeni na kartach książki przede wszystkim po to, by wnieść sporą dawkę humoru. Dało to genialny efekt, gdyż powieść mówi o naprawdę ważnych sprawach, ale nie pozostawia wrażenia moralizatorskiego ględzenia, którego przecież nikt, a szczególnie młodzież, nie lubi.
Ciepła, dowcipna pozycja, która uzmysławia, jak pochopne osądy mogą zranić drugiego człowieka oraz pokazuje, że czasami stawiamy na piedestał ludzi, którzy zupełnie na to nie zasługują.
Kamila Sośnicka