Wystawa składa się z pięćdziesięciu plansz poświęconych wybranym zgodnie z przyjętą wcześniej koncepcją postaciom - ważnym dla różnych aspektów polskiej modernizacji. Ostateczna lista tych postaci zostałą nieco zmodyfikowana wskutek uwzględnienia propozycji zgłoszonych przez recenzentów projektu. Prezentacja tytułowych polskich bohaterów została podzielona na sześć części wyodrębnionych na podstawie kryterium chronologiczno-merytorycznego. W części I dotyczącej ziem polskich pod zaborami przedstawiono dziesięciu wynalazców, naukowców, przedsiębiorców i działaczy społecznych aktywnych we wszystkich zaborach w XIX i na początku XX wieku. Część II, obejmująca analogiczne ramy, czasowe, poświęcona jest dziesięciu postaciom polskich emigrantów (lub dzieci emigrantów) znacząco wpływających na procesy modernizacji zachodzące na świecie bądź w ich nowych ojczyznach. W kolejnej części zaprezentowano dwanaście sylwetek bohaterów modernizacji gospodarczej i społecznej oraz wynalazców działających w niepodległej Rzeczypospolitej ( od Władysława Grabskiego przez Stefana Manczarskiego po Zofię Moraczewską), zaś w części IV ukazano dorobek sześciu polskich (albo wywodzących się z ziem polskich) wynalazców i przedsiębiorców, którzy aktywność rozwijali przede wszystkim w dwudziestoleciu międzywojennym, ale dużą część swego życia spędzili za granicą. W części wystawy zaprezentowano ośmiu wybranych bohaterów modernizacji z czasów zimnej wojny, aktywnych w kraju, jak i za granicą, często w tym ostatnim przypadku będących przedstawicielami nowej, powojennej emigracji. Część ostatnia zawiera natomiast pięć sylwetek współczesnych polskich wybitnych naukowców, wynalazców i lekarzy wyznaczających trendy w światowej nauce i medycynie. Każdą część wystawy otwiera plansza z postacią szczególnie ważną z punktu widzenia danego przedziału czasowego i obszaru - stanowiącą swego rodzaju symbol polskiej innowacyjności i wkładu w rozwój ówczesnych społeczeństw. Dodać należy, iż zaplanowana nadreprezentacja w ramach wystawy wcześniejszych okresów dziejów polskiej modernizacji (czasów zaborów i dwudziestolecia międzywojennego) wynika zarówno z dążenia do ukazania tych bardziej zapomnianych jej bohaterów, jak też faktu, że ich sukcesy można rozpatrywać z dłuższej perspektywy czasu, podczas gdy osiągnięcia współczesności na takie wyważone spojrzenie muszą jeszcze poczekać. Paweł Grata