Edycja szkicu "Poezja szlachecka, legendy herbowe" to opracowanie przygotowane z mistrzowską akrybią. Materiał potraktowano z niezwykłą sumiennością, rzetelnością i troską o znalezienie jak najlepszego rozwiązania edytorskiego. Ponadto został on podany z intencją uchylenia czytelnikowi rąbka tajemnicy warsztatu pisarskiego Józefa Ignacego Kraszewskiego, ale także z zamiarem jak najpełniejszego zarazem objaśnienia realiów występujących w tekście autora "Starej baśni". Beta Jarosz zadbała o każdy szczegół swojej pracy, nie tracąc przy tym baczenia na jej ogólny cel i funkcjonalizując każde badawcze działanie. To wręcz instruktażowy przykład procesu podejmowania decyzji edytorskich [...], począwszy od wyboru podstawy, przez pracę z przekazami (przedstawioną w czytelny, przemyślany i konsekwentnie realizowany sposób), na godnej podziwu trosce o stronę typograficzną i wywiązanie sie z powinności redakcyjnych kończąc. [...]Wartość edycji polega też na tym, że pozostając pracą specjalistyczną, jest jednocześnie lekturą dla każdego - dla badaczy historii Polski (jako materiał do dalszych studiów w dziedzinie heraldyki) i prasy polskiej, dla historyków literatury (szczególnie tych interesujących się spuścizną autora "Chaty za wsią"), dla kulturoznawców, badaczy folkloru etc. Niezwykle ważna może okazać się dla językoznawców [...], zwłaszcza tych, którzy próbują "rozeznać się" w ciągle nie w pełni opracowanych dziejach polszczyzny XIX wieku (w moim odczuciu badania B. Jarosz wiele w tej dziedzinie wnoszą, gdyż pokazują indywidualne rozstrzygnięcia pisarza na tle krzepnących powoli "norm" polszczyzny tamtych czasów). Ale jest także dostępna dla tzw. przeciętnego czytelnika, który niewątpliwym pożytkiem intelektualnym (a niekiedy także radością) przeczyta przedstawionym tekst "Legend herbowych". Z recenzji wydawniczej dr. hab. Beaty Obsulewicz-Niewińskiej, prof. KUL