SOWA OPAC : Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w RzeszowieKatalog centralny

369149

Książka

W koszyku

oceń

Całe życie / Robert Seethaler ; tłumaczenie Ewa Kochanowska. - Kraków : Wydawnictwo Otwarte, 2017. - 156 stron ; 21 cm.

Autor

Seethaler Robert (1966- ) Autor Kochanowska-Szlęzak Ewa. Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura austriacka

Temat

Bilans życia Osoby w wieku starszym Przyroda Samotność Życie codzienne Alpy (góry) Austria

Gatunek

Powieść obyczajowa

Andreas Egger to prosty człowiek, który wiedzie spokojne, wypełnione fizyczną pracą życie w sercu austriackich Alp. Mężczyzna stara się nie odciskać piętna na otaczającej go naturze, ale ta nie zawsze okazuje mu swoją wdzięczność. Nic, nawet miłość, nie burzy ładu i monotonii jego codzienności. Gdy w dolinę wkracza cywilizacja, idylliczny świat nieodwracalnie się zmienia. Bo przecież jedyną pewną w życiu rzeczą jest zmiana.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna dla dor. i mł. od 13 r. ż. (Dąbrowskiego 33a)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. WG-austr. (1 egz.)

Filia 2 (Fredry 5)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.2-lit.inna (1 egz.)

Biblioteka nieczynna z powodu remontu.

Filia 3 (Krzyżanowskiego 6)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.3-lit.austr. (1 egz.)

Filia 4 (Ofiar Katynia 15)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.4-lit.austr. (1 egz.)

Filia 6 (Podwisłocze 6)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.6-lit.austriac. (1 egz.)

Filia 7 (Osmeckiego 51)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.7-lit.niem. (1 egz.)

Filia 10 (Podchorążych 1)

Egzemplarze są obecnie niedostępne: sygn. F.10-lit.austr.

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: Ein ganzes Leben, 2014

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: "Ein ganzes Leben" 2014.

Recenzje:

Człowiek czasem w obliczu piękna tak się zachwyci, że oniemieje. Że nagle nie znajduje odpowiednich słów, które byłyby w stanie opisać piękno i zachwyt. Jakby te słowa nagle były zbyt małe, zbyt trywialne. Że cokolwiek powie, to nie wyrazi swojego uczucia właściwie.
Tak jest z "Całym życiem". Powieść można by powiedzieć prosta, skromna, zwyczajna. Jest to historia Andreasa Eggera, który mieszka i pracuje w samym sercu Alp. (...) Nie boi się pracy, nie wie, co to strach czy trwoga. Nie wie, co to cywilizacja i technologia. I chyba to jest piękne w nim samym, że bierze życie takim, jakie ono jest. Ot tak, po prostu. Zaręcza się nawet ot tak, bo się zakochał. Poszedł do szefa po zwiększenie godzin pracy, bo nie wiedział, że za tą samą ilość można dostać podwyżkę. Kochał i był kochany. Ale nie dane mu było nigdy, nigdy... cieszyć się szczęściem zbyt długo. Praca przy budowie kolejki linowej nie przyniosła nic dobrego. Podczas wojny trafia na zesłanie na daleki wschód mroźnej ziemi rosyjskiej. A potem? Potem okazuje się, że jest inwalidą, że jest za stary do jakiejkolwiek pracy, że takich jak on nie potrzebują. Że nie ma żony, domu, pracy. Że cywilizacja podczas jego nieobecności wprawiła świat w ruch. Że nic nie jest takie samo, jak kilka lat temu. A co najgorsze, człowiek musi nauczyć się teraz od nowa żyć.
I Egger radzi sobie. Niebywale sobie radzi. I wbrew temu, czego każdy się spodziewa, nie umiera zgorzkniały. Pewnego wieczora widzi Białą Panią i wie, że przyszła po niego. I wie, że jego życie się kończy. Że Biała Pani nic i nikogo nie omija, i że teraz przyszła po niego.
"Całe życie" to książka, której fabuła stanowi jedynie podstawę do tego, by snuć opowieść o człowieku, o jego duszy i zagubieniu. Egger jest wprawdzie szczęśliwy - w swój prosty sposób, lecz kilka momentów w jego życiu nakazuje mu otworzyć oczy na brutalność tego świata. Egger wie, że człowiek jest zbyt mały by stawić czoło bożemu wyrokowi. Zbyt mały, by prosić o łaskę.
Wiele fragmentów z tej niewielkiej książki trafiło do mojego prywatnego notatnika. Wiele zdań podczas czytania kłuje w serce, by potem wbić się w umysł i powracać i powracać... Ta książka zakorzenia się w człowieku. Nieświadomie, stopniowo, by potem się ukorzenić i nie dać o sobie zapomnieć.
A co zadziwiające, ta mała, cienka powieść domaga się wielokrotnego czytania, bo każde sięgnięcie to nowe odkrycie, nowa łza, nowy smutek... Niebywała uczta.