I. STAROŻYTNOŚĆ: 1. Mezopotamia; 2. Egipt; 3. Grecja; 4. Rzym; 5. Izrael; 6. Chrześcijański antyk, II. ŚREDNIOWIECZE: 1. Nowa koncepcja nauki i sztuki; 2. Rozwój chorału rzymskiego; 3. Zachwianie jedności świata chrześcijańskiego; 4. Bizancjum; 5. Nowe inicjatywy w okresie Karolingów; 6. Muzyka świecka. Trubadurzy i truwerzy; 7. Rozwój chorału, sekwencji i pieśni religijnej w Polsce; 8. Początki wielogłosowości; 9. Muzyka w okresie gotyku; 10. Ars antiqua; 11. Ars nova; 12. Okres burgundzki; 13. Muzyka instrumentalna, III. RENESANS: 1. Zakres pojęcia, granice chronologiczne, ośrodki, style, gatunki, formy; 2. Nowe podstawy teoretyczne muzyki wielogłosowej, IV. WIELKIE INICJATYWY W WARUNKACH HEGEMONII MUZYKI FRANKO-FLAMANDZKIEJ (1450-1550): 1. Przezwyciężenie pozostałości średniowiecza i tworzenie podstaw nowych zasad technicznych i formalnych; 2. Rozszerzające się horyzonty artystycznego poznania; 3. Eklektyzm czy wielorakość inicjatyw; 4. Sytuacja w muzyce polskiej w II poł. XV w.; 5. Nowa droga rozwoju w kierunku mistrzostwa kompozytorskiego; 6. Polifonia franko-flamandzka I poł. XVI w. ; 7. Kierunki rodzime; 8. Muzyka instrumentalna, V. WIELKA SYNTEZA (1550-1600): 1. Przesunięcie inicjatywy artystycznej z północy na południe; 2. Charakterystyka nowego okresu; 3. Teoria jako sublimacja syntezy; 4. Szkoła rzymska. Styl kościelny. Sobór trydencki; 5. Synteza stylów narodowych; 6. Perspektywy rozwoju; 7. Szkoła wenecka; 8. Udział muzyki angielskiej; 9. Muzyka polska, VI. WCZESNY BAROK, 1600 (1580)-1630 (1640): 1. Węzłowa problematyka rozwoju; 2. Renesansowy dramat muzyczny; 3. Dramat alegoryczny; 4. Mitologiczny dramat pastoralny; 5. Końcowy etap rozwoju renesansowego dramatu muzycznego. Przejaw inscenizacji barokowej; 6. Muzyka dramatyczna w Polsce; 7. Liryka z basso continuo. Kantata, duet kameralny; 8. Rozpowszechnienie form koncertujących; 9. Oratorium; 10. Muzyka instrumentalna, VII. DOJRZAŁY BAROK (1640-1720): 1. Cechy zasadnicze; 2. Opera wenecka; 3. Szkoła neapolitańska; 4. Opera francuska; 5. Opera w Hiszpanii, Anglii, Niemczech, Polsce; 6. Kantata, duet kameralny, koncert religijny; 7. Oratorium; 8. Muzyka instrumentalna, VIII. PÓŹNY BAROK (1720-1750): 1. Charakterystyka rozwoju; 2. Synteza stylów, IX. POMIĘDZY BAROKIEM A KLASYCYZMEM: 1. Pogłębienie wyrazu dramatycznego w operze seria; 2. Rozkwit w operze buffa; 3. Opera widowiskowo-baletowa w stylu galant; 4. Jean Philippe Rameau, symbioza nauki i sztuki; 5. Francuska opera komiczna XVIII w.; 6. Singspiel; 7. Styl galant w muzyce instrumentalnej; 8. Szkoła berlińska; 9. Przedświt muzyki symfonicznej; 10. Wczesna szkoła wiedeńska; 11. Szkoła mannheimska; 12. Reforma opery. Gluck; 13. Kompozytorzy poza szkołami lokalnymi; 14. Muzyka polska w okresie stanisławowskim, X. KALSYCY WIEDEŃSCY: 1. Problematyka metodologiczna i historyczna twórczości indywidualnej; 2. Joseph Haydn; 3. Wolfgang Amadeus Mozart; 4. Kompozytorzy współcześni klasykom wiedeńskim; 5. Ludwig van Beethowen; XI. ROMANTYZM: 1. Historiografia, chronologia, ideologia, styl; 2. Pieśń; 3. Muzyka fortepianowa i skrzypcowa. Znaczenie, zakres, kierunki; 4. Polifonia; 5. Wielkie utwory instrumentalne i wokalno-instrumentalne; 6. Opera XIX wieku, XII. WIEK XX: 1. Kierunki rozwoju; 2. Muzyka a impresjonizm i symbolizm; 3. Konsekwencje rozwoju muzyki późnoromantycznej; 4. Kierunki narodowe; 5. Rozpowszechnienie kierunków narodowych; 6. Klasycyzm. Strawiński-Hindemith; 7. Odwrót od impresjonizmu; 8. Rola neoklasycyzmu w muzyce polskiej; 9. Neoklasycyzm amerykański; 10. Kierunki romantyzujące; 11. Rozwój techniki dwunastodźwiękowej i serializmu; 12. Po upadku serializmu; 13. Rozwój zainteresowań sonologicznych; 14. Renesans wielkich form; 15. Muzykologia w Polsce.