Zawiera: 1. Mam przed oczyma ten pogrzeb, jego czerń i płomienie na tle pierwszych zielonych mgieł spowijających drzewa Warszawy owej wczesnej wiosny 1937.; 2. Wypada się teraz cofnąć o ponad pół wieku i o tysiąc kilometrów na wschód, w stronę Kijowa, bo tam, na pograniczu Ukrainy i Podola, we wsi Tymoszówka 3 października 1882 Karol Szymanowski przyszedł na świat.; 3. Tak więc, pewnie wczesną jesienią 1901 r. niespełna dwudziestoletni Karol osiada na studiach w Warszawie, przedziwnym wtedy, bardzo nieszczęśliwym mieście.; 4. Szymanowski jest właśnie w Londynie, kiedy w lipcu 1914 w dalekim Sarajewie na Bałkanach zamordowany zostaje arcyksiążę z panującego domu w Austrii i cała Europa, przerażona, zdenerwowana, staje niemal z dnia na dzień w obliczu wielkiego międzynarodowego konfliktu zbrojnego.; 5. Jaką znalazł Karol Warszawę, po pięciu z górą latach wojennej przerwy i niebytności? - Miasto było zmaltretowane, społecznie przenicowane do gruntu, targane gwałtownymi bólami politycznego porodu niepodległości, a przede wszystkim ogromnie wybiedzone.; 6. Wspomniałem wyżej o niesłychanie ważnym dla rozwoju twórczości Szymanowskiego jego pobycie latem 1921 w Bydgoszczy. Było tak, że kiedy repatriowany z ZSRR klan Szymanowskich znalazł się w kraju, szukano odpowiedzi na trudne pytanie: gdzie osiąść razem na stałe?; 7. Pomiędzy "Słopiewniami" i Mazurkami, w latach 1922-23 Karol Szymanowski napisał jeszcze cykl 20 pieśni, jeden z najpiękniejszych, "Rymy dziecięce", do wierszy czołowej poetki współczesnej polskiej - Kazimiery Iłłakowicz.; 8. Jest to fenomen zdumiewający w biografii kompozytora bezustannie! Jego dzieło zamyka się w 62 opusach, a więc w porównaniu z innymi pracowitymi artystami wydaje się to niewiele.; 9. Po klęsce Akademii została Szymanowskiemu już tylko willa "Atma" i schronienie się w niej, jak rannemu zwierzęciu, który ucieka przed nagonką do swej komyszy.; 10. Każdy niepospolity człowiek z czasem obrasta legendami, jak pień drzewa mchem coraz to bardziej puszystym. Tak i Szymanowski, a jedna z dotyczących jego legend powiada, że niemal beż żadnej przerwy żył w biedzie. Taki i nie!; 11. Niebawem zdawało się przecie, że losy zapomnianego samotnika z "Atmy" ulegną poprawie. Późną jesienią 1935 Szymanowski dostał Nagrodę Muzyczną m. st. Warszawy.; 12. Jeśliby mi się przydarzyło oprowadzać jakąś grupę wielbicieli muzyki Szymanowskiego śladami kompozytora po Warszawie, spacerowi towarzyszyłby komentarz.; 13. W roku 1950 ukazała się książka pod tytułem "Gorzka sława" napisana o Karolu Szymanowskim przez Leonię Gradstein i przeze mnie.; 14. W kraju totalnie zniszczonym przez drugą wojnę światową, w Warszawie niemalże zrównanej z ziemią, orkiestra Filharmonii mogła była zmartwychwstać nie wcześniej aż u progu lat pięćdziesiątych, a w pierwsze tournée europejskie ruszyła dopiero w roku 1958.; 15. Zanim dobiegnie kresu opowieść o kompozytorze, chciałbym jeszcze powrócić do dziejów jego serca, które dobyto z zabalsamowanego ciała przed pogrzebem.