Zbiór eseistyki Henryka Grynberga, na który składają się następujące teksty: Ś Historia polskoľżydowska Ś Polska ekskluzywna Ś Trójkąt polskoľżydowskoľukraiński Ś Dziedzictwo duchowe Ś Przymieszka krwi Ś Żyd, który udawał Polaka, który udawał Żyda Ś My, Żydzi z Dobrego Ś Obowiązek Ś Palestyna, Palestyna... Ś Winię Europę Ś Nad pięknym, modrym Wannsee Ś Imperatyw człowieczeństwa Od Autora: Większość niniejszego monologu była w tej lub innej formie publikowana w äRes Publice Nowejö i na jej stronie internetowej, gdzie wywoływała ożywioną dyskusję. Esej zatytułowany Obowiązek ukazał się pierwotnie w Odrze, a Przymieszka krwi i Dziedzictwo duchowe wyrosły z recenzji zamieszczonych dosyć dawno w tygodniku äWprostö i äGazecie Wyborczejö. Najstarszy jest Żyd, który udawał Polaka, który udawał Żyda..., bo wywodzi się z artykułu drukowanego w 1991 w nowojorskim äOkay Amerykaö i późniejszej dyskusji w chicagowskim äTo Beö. Henryk Grynberg w Monologu polsko-żydowskim po raz kolejny podejmuje problem Holokaustu. Zbiór eseistyki, na który składają się teksty pochodzące z różnych lat, sięga do współczesnych dziejów totalitaryzmu, jego korzeni i potwornych skutków, takich jak Szoa, i analizuje wydarzenia, które odcisnęły swe piętno na całym XX wieku. Po tragedii 11 września 2001 r. Autor z nowej perspektywy spogląda na współczesny świat polityki i kultury, na jego duchowy klimat, na polityczną hipokryzję i wybiórczą pamięć. W jednym z esejów mówi m.in. o ärozkładzie moralnym poholokaustowej Europyö, trwałym i ciągle widocznym, zamazującym obraz współczesności. Niektóre szkice są polemiczne, większość z nich drukowała prasa, głównie ĺRes Publica Nowaĺ. Część wynikła z konkretnego sporu, inne bywają ogólniejsze. Jedne zmagają się z historią, ale są też takie, które dotyczą współczesności i od szczegółu wychodzą do ogółu. [Marek Radziwon, Gazeta Wyborcza]