SOWA OPAC : Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w RzeszowieKatalog centralny

Książka

W koszyku

oceń

Harry Potter and the sorcerer's stone / J. K. Rowling ; ill. by Mary GrandPré. - New York : Arthur A. Levine Books, 1998. - VI, 309 s. : il. ; 24 cm.

Autor

Rowling J. K. (1965- ). GrandPré Mary. Il.

Gatunek

Literatura młodzieżowa angielska Powieść młodzieżowa fantasy.

Harry Potter has never been the star of a Quidditch team, scoring points while riding a broom far above the ground. He knows on spells, has never helped to hatch a dragon, and has never worn a cloak of invisibility. All he knows is a miserable life with the Dursleys, his horrible aunt and uncle, and their abominable son, Dudley--a great big swollen spoiled bully. Harry's room is a tiny closet at the foot of the stairs, and he hasn't had a birthday party in eleven years. But all that is about to change when a mysterious letter arrives by owl messenger: a letter with an invitation to an incredible place that Harry-- and anyone who reads about him--will find unforgettable. For it's there that he finds not only friends, aerial sports, and magic in everything from classes to meals, but a great destiny that's been waiting for him... if Harry can survive the encounter. [Arthur A. Levine Books, 1998]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Oddział dla Dzieci i Młodzieży (Słowackiego 11)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Wyp-III/LO (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Stanowi cz. 1 cyklu "Harry Potter". Cz. 2 pt.: Harry Potter i Komnata Tajemnic, cz. 3 pt.: Harry Potter i więzień Azkabanu, cz. 4 pt.: Harry Potter i Czara Ognia, cz.5 pt.: Harry Potter i Zakon Feniksa, cz. 6 pt. Harry Potter i Książę Półkrwi, cz. 7 pt.: Harry Potter i Insygnia Śmierci.

Uwaga dotycząca języka

Tekst w j. ang.

Recenzje:

J.K. Rowling to autorka bestsellerowej serii książek o małym czarodzieju. „Harry Potter i Więzień Azkabanu” to trzecia część cyklu.
Harry znów spędza lato u Dursleyów. Odwiedza ich ciotka Marge, która obraża jego zmarłych rodziców. Chłopiec nie wytrzymuje i nadmuchuje ciotkę zaklęciem. Kobieta unosi się w powietrzu. Harry nie czeka na reakcję rodziny – ucieka z domu i cudem udaje mi się złapać magiczny autobus, który dowozi go do Dziurawego Kotła. (...) Tam Minister Magii oznajmia mu, że nie powinien przejmować się wypadkiem. Harry jednak dowiaduje się o tym, że z więzienia uciekł morderca – Syriusz Black, który prawdopodobnie będzie chciał go zamordować. W drodze do szkoły do pociągu dostaje się dziwna postać – dementor. Harry traci przytomność, przez co staje się obiektem kpin. Na zajęciach z wróżbiarstwa nauczycielka przekonuje go, że jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Jak się okazuje – ma rację. Syriusz Black dostał się do Hogwartu. Chłopca strzeże jednak wierny przyjaciel jego rodziców, Lupin. Uczy go, jak radzić sobie w niebezpieczeństwie, a także pokazuje zaklęcie przeciw dementorom. Chłopiec będzie musiał go użyć w chwili największego zagrożenia, gdy będzie chciał chronić siebie i swojego ojca chrzestnego, którym okaże się zbrodniarz, Syriusz Black.
Trzecia część przygód Harry’ego jest równie ciekawa co poprzednie. W tej jednak pozycji pojawia się nieco więcej mroku, niż w dwóch pierwszych. Magiczne stwory nie są już tak przyjazne, o czym wiele razy na własnej skórze mogą przekonać się uczniowie Hogwartu.
Również bohaterowie dojrzewają. Harry to już nie mały chłopiec – potrafi postawić na swoim, wykazuje się niebywałą odwagą i sam decyduje o tym, co jest dla niego dobre. Nie wahał się uciec od Dursleyów, mimo że nie miał za bardzo dokąd pójść. Hermiona w tej części jest moim zdaniem o wiele ciekawsza, niż w pozostałych. Przestaje zadzierać nosa, ma swoją tajemnicę i wyraża głośno własne zdanie. Poza tym nagina nieco prawo, przez co staje się niegrzeczną dziewczynką. Dla mnie to najciekawsza postać tej części.
Wielkim plusem jest tu język. Zmienił się on od pierwszej części. Jest bogatszy, a zdania są lepiej ułożone. Nie ma tu już wyczuwalnej naiwności, bo i bohaterowie nie są naiwnymi dziećmi.
Mocnym punktem są postacie. Bohaterowie nieco dorośli, częściej pokazują pazura. Jednak nadal wiedzą, co jest w życiu najważniejsze – siła przyjaźni, przywiązanie, lojalność. Walka dobra ze złem jest tu pokazana nieco mniej dramatycznie niż w drugim tomie, ale jest niemniej ciekawa.
Ogólnie książka jest bardzo dobrze napisana. Widać, że pomysł na nią był przemyślany od początku do końca, a każda mała sprawa ma swoją kontynuację w dalszej części powieści. To świetna fantastyka, dostosowana do czytelnika.
Komu mogę polecić? Na pewno wiele osób widziało film. Warto jednak zajrzeć i do książki. To fantastyczna przygoda, od której trudno się oderwać. Wciąga i uzależnia, ostrzegam.