SOWA OPAC : Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w RzeszowieKatalog centralny

Książka

W koszyku

oceń

Tomek Beksiński : portret prawdziwy / Wiesław Weiss. - Wyd. 2. - Czerwonak : Vesper, 2016. - 701, [2] s. : faks., fot. (w tym kolor.) ; 25 cm.

Autor

Weiss Wiesław (1956- ).

Temat

Beksiński (rodzina). Beksiński, Tomasz (1958-1999). Dziennikarze Dziennikarstwo muzyczne Spikerzy

Gatunek

Biografie.

Tomek Beksiński. Dziennikarz radiowy, który w swoich audycjach wykreował intrygujący, niepowtarzalny, wciągający świat. Błyskotliwy tłumacz filmów o przygodach Jamesa Bonda, "Latającego Cyrku Monty Pythona", westernów Sergio Leone i horrorów wytwórni Hammer. Syn wybitnego malarza Zdzisława Beksińskiego. Kim był? Jak żył? Czego pragnął? Czym się dręczył? Dlaczego i jak umarł? Czy jego historia nie skrywa żadnych tajemnic? Czy rzeczywiście została opowiedziana już do końca? Książka odpowiada na wiele pytań dotyczących Tomka Beksińskiego, które dotychczas pozostawały bez odpowiedzi. Pokazuje go takim, jakiego do tej pory nie znaliśmy. [Vesper, 2016]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Muzyczna (Żeromskiego 2)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Wyp.Muz.Księg 2877 (1 egz.)

Filia 3 (Krzyżanowskiego 6)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.3-78 (1 egz.)

Filia 4 (Ofiar Katynia 15)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.4-7 (1 egz.)

Filia 6 (Podwisłocze 6)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.6-929 (1 egz.)

Filia 10 (Podchorążych 1)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.10-929 (1 egz.)

Filia 20 (Solarza 9a)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.20-929 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

M.in. związki T. Beksińskiego z Sanokiem i Rzeszowem.

Recenzje:

W 2014 roku spod pióra Magdaleny Grzebałkowskiej wyszła biografia Zdzisława i Tomasza Beksińskich, nazwana przez autorkę „portretem podwójnym”. Dwa lata później, niejako na kanwie tego portretu, na ekrany kin wszedł film Jana Matuszyńskiego „Ostatnia Rodzina”. Wysyp nagród dla twórców i aktorów sprawił, że o filmie, a co za tym idzie, o Beksińskich zaczęło się mówić coraz więcej. Nie obyło się jednak bez kontrowersji. (...)
Wiesław Weiss, dziennikarz muzyczny i pisarz, wieloletni redaktor naczelny „Tylko Rocka” (obecnie „Teraz Rocka”, prywatnie znajomy Tomasza Beksińskiego, po premierze filmu dał upust swojemu rozczarowaniu i zarzucił zarówno Grzebałkowskiej, jak i Matuszyńskiemu, iż postać Tomka w „Portrecie podwójnym” i „Ostatniej Rodzinie” jest przedstawiona fałszywie. Weiss uznał zatem, że Tomkowi należy się tytułowy „portret prawdziwy”.
To, co rzuca się w oczy już od pierwszych stron obszernego dzieła to ogrom pracy, jaki autor musiał włożyć, by książka zyskała na wiarygodności. Ogrom listów, relacji rodziny, przyjaciół, bliższych i dalszych znajomych Tomka sprawia, że trudno oprzeć się wrażeniu, iż Weiss kreśli istotnie prawdziwy portret Beksińskiego.
Oczywistym jest, że Weiss jest w tej „wojnie o portret” stroną broniącą Tomka. W Internecie natknąłem się na ciekawe porównanie Grzebałkowskiej i Weissa do prokuratora i adwokata, próbującego przekonać sąd do swojej wersji. Weiss nie ogranicza się bynajmniej do nieustannych pochwał i „wybielania” Tomka, który – co nie jest tajemnicą – był postacią niezwykle skomplikowaną i trudną. Autor umiejętnie prowadzi nas przez tunel zbudowany z jednej strony obrazami Tomka – mrocznego, depresyjnego, marzącego o śmierci, wiecznie poszukującego swojego ideału „Kobiety-Węża”. Przeciwną ścianę tworzą relacje opisujące Tomka jako dowcipnego pasjonata filmów (słynna miłość do horrorów wytwórni „Hammer” i filmów o Bondzie) i muzyki. Każde znaczące wydarzenie z życia bohatera jest dogłębnie analizowane, wyjaśniane i tłumaczone przez fragmenty rozmów, cytaty Tomka bądź osób, biorących w danym wydarzeniu udział.
Książka zachowuje względną chronologię – ewentualne przeskoki w czasie nie „gryzą w oczy”, a dobrze uzupełniają i wyjaśniają kontekst relacji. Jedyny słabszy (ale nie słaby!) punkt, który znalazłem, to seria podrozdziałów, w których członkowie kolejnych zespołów odkrywanych i wspieranych przez Tomka – moim zdaniem fragment nieco przydługi.
Weissowi należy się owacja na stojąco przede wszystkim za benedyktyńską pracę w wertowaniu listów, które chyba najlepiej uzupełniają treść tej biografii. „Portret prawdziwy” Tomka Beksińskiego to – poza oczywistą rolą biografii – kawał dobrej literatury, który czyta się z przyjemnością i zainteresowaniem. W przypadku tej książki, duża liczba stron zdecydowanie jest atutem.

Inne wydania: