SOWA OPAC : Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w RzeszowieKatalog centralny

369192

Książka

W koszyku

oceń

Umarł mi : notatnik żałoby / Inga Iwasiów. - Wołowiec : Czarne, 2013. - 125, [2] s. ; 20 cm.

Autor

Iwasiów Inga (1963- ).

Temat

Iwasiów, Inga (1963- ). Pisarze polscy Śmierć. Żałoba.

Gatunek

Pamiętniki polskie

"Umarł mi" to książka najbardziej osobista, najbardziej intymna: płacz rozpisany na kilkadziesiąt zdyscyplinowanych, rzeczowych, trzymających się w karbach stron. Dziennik żałoby, raport z rozpaczy. Zapis uczuć dojrzałej kobiety, córki, która niespodziewanie traci ojca, musi przyjąć jego śmierć, nie pozwolić aby świat wokół się rozpadł. Oswoić otchłań. Pomóc matce, wybrać postawione na trumnie zdjęcie, wynieść z warsztatu zmarłego zegarmistrza tysiące niepotrzebnych już mechanizmów. Ale nade wszystko żyć dalej - z otwartą raną, amputowaną miłością, z tą wyrwaną w istnieniu, która nie daje o sobie zapomnieć. Którą trzeba jakoś zasypać, zagadać, zasłonić solidną codzienną robotą. Najbardziej osobista, a zarazem najbardziej uniwersalna. Bo przecież Inga Iwasiów mówi także w imieniu nas wszystkich. Którzy doznaliśmy osierocenia i nie wiedzieliśmy, jak wykrzyczeć naszą żałobę. Nasze poczucie niesprawiedliwości. Naszą bezradność. Mówi za nas: z wnętrza tego bólu, tego osierocenia, tego milczenia, które niegdyś stawała przed nami Anna Świrszczyńska: "Kiedy matka konała, / nie miałam czasu płakać. / Musiałam jej pomagać / przy umieraniu. // Kiedy skonała, / stałam sie trupem. / Trupy nie płaczą". [Andrzej Franaszek]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna dla dor. i mł. od 13 r. ż. (Dąbrowskiego 33a)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. WG-821.162.1(091)A/Z-Iwasiów I. (1 egz.)

Filia 4 (Ofiar Katynia 15)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.4-821.162.1(091) (1 egz.)

Filia 6 (Podwisłocze 6)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.6-821.162.(091) (1 egz.)

Filia 10 (Podchorążych 1)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.10-821.162.1(091) (1 egz.)

Recenzje:

Zmarł jej tata i została rozpacz i żałoba i przeogromna tęsknota. "Tatuś", "tatulek", "tatko", "tata" - jak mówić do Niego w swoich wspomnieniach, by go dobrze widzieć? by go choćby na chwilę uczłowieczyć? co do niego pasuje? Inga nagle czuje ogromną pustkę za tatą. Szuka jego śladów w tym, co pozostało, w przeciwieństwie do matki, która szybko opróżnia lodówkę, bo "tam są rzeczy, które tylko on jadł, a teraz będą przecież tylko niepotrzebnie leżały". (...)