369834
Książka
W koszyku
Biografia Władimira Maksimowa to typowa droga wielu przedstawicieli jego pokolenia. Urodził się w 1930 roku, w robotniczej rodzinie. W wieku trzynastu lat stracił ojca, który został aresztowany i zesłany do łagru. Wczesna młodość to ucieczka z domu, włóczęga po kraju, udział w grupie przestępczej, w rezultacie kolonia karna, obozy. Debiut poetycki w latach 50. przeszedł bez echa. Uznanie zdobyła powieść "A człowiek żyje". Odtąd pisarstwo Maksimowa weszło na trwałe do panteonu literatury rosyjskiej, choć nie oznaczało to wcale publikacji jego kolejnych książek w Związku Radzieckim. Za wydanie na Zachodzie i w drugim obiegu powieści "Siedem dni tworzenia" i "Kwarantanny" usunięty ze Związku Pisarzy Sowieckich, dwukrotnie osadzony w szpitalu psychiatrycznym, w 1974 r. opuszcza kraj. Znalazł się na emigracji w Paryżu, gdzie przebywał aż do śmierci w 1995r. Maksimow to nie tylko wybitny prozaik o bogatym dorobku twórczym, bezkompromisowy publicysta, ale także twórca i redaktor naczelny ważnego, opiniotwórczego kwartalnika emigracji rosyjskiej "Kontynent". W powołaniu go do życia, jak sam mówił, pomagał mu Jerzy Giedroyc. [Rosner & Wspólnicy, 2003]
Status dostępności:
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. F.4-lit.ros. (1 egz.)
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej