Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783. T. 5, cz. B, Faksymilia arkuszy 88-93, 102-108, 118-125, 133-142

Mapa

W koszyku

oceń

Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783. T. 5, cz. B, Faksymilia arkuszy 88-93, 102-108, 118-125, 133-142 / [red. tomu Waldemar Bukowski, Bogusław Dybaś, Zdzisław Noga ; Polska Akademia Nauk. Instytut Historii imienia Tadeusza Manteuffla. Stacja Naukowa w Wiedniu, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie. Instytut Historii]. - [Kraków : Uniwersytet Pedagogiczny : Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego "Societas Vistulana", 2014]. - 1 teka (37 kart map) : wielobarwne ; głównie 42x63 cm, 48x73 cm, arkusz 49x69 cm, 69x98 cm, teka 32x24x6 cm.

Autor

Mieg Friedrich von (1731-1783). Oryginał Bukowski Waldemar (1957- ). Redakcja Dybaś Bogusław (1958- ). Redakcja Noga Zdzisław (1961- ). Redakcja

Forma i typ

Mapy

Temat

Topografia Galicja (kraina historyczna)

Gatunek

Mapa topograficzna Reprint

Dziedzina i ujęcie

Geografia i nauki o Ziemi

Mapy topograficzne krajów monarchii habsburskiej wykonane w latach 1763-1787 w ramach tzw. zdjęcia józefińskiego (Josephinische Landesaufnahme) "to dzieło monumentalne, które z dzisiejszego punktu widzenia zalicza się do najwybitniejszych kartograficznych osiągnięć schyłku XVIII w." (J. Dörflinger, 2004). Jego częścią - w odniesieniu do południowych ziem Rzeczypospolitej zajętych przez Austrię w pierwszym rozbiorze w 1772 roku - jest sporządzona w latach 1779‒1783 mapa Królestwa Galicji i Lodomerii, tzw. mapa Miega. Materiał kartograficzny i opisowy na zdjęciu józefińskim Galicji imponuje swym bogactwem i obfitością. To niezrównane na tle ówczesnego stanu opracowania kartograficznego ziem Rzeczypospolitej osiągnięcie, zarówno ze względu na zastosowane metody wstępnej triangulacji i pomiarów w terenie, wielką skalę, duży obszar kartowanego terenu, jak i ze względu na ogromny zasób przekazanych treści oraz stosunkowo dużą precyzję. Mapa rejestruje stan tych ziem na progu epoki rozbiorowej, już pod rządami obcego mocarstwa, lecz jeszcze przed głębokimi przemianami gospodarczymi i społecznymi, które przekształciły krajobraz staropolski i zatarły jego cechy. Takich map z doby staropolskiej nie ma, jeśli nie liczyć pojedynczych map majątkowych i planów miast czy twierdz. Z wymienionych wyżej powodów ma więc szczególną przydatność dla badań historycznych. [Przedmowa do t. 1, cz. A]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Czytelnia Główna (Sokoła 13)

Egzemplarze są dostępne wyłącznie na miejscu w bibliotece: sygn. KF-2422/t.5.cz.B (1 egz.)

Strefa uwag:

Tyt. równoległy: Josephinische Landesaufnahme von Galizien 1779-1783

Uwaga ogólna

Tytuł z teki.

Oznaczenie odpowiedzialności, miejsce wydania, wydawca, rok wydania i ISBN według t. 5, cz. A.

T. 5, cz. B zawiera arkusze mapy obejmujące niemal w całości dawną ziemię sanocką oraz zachodni skrawek ziemi przemyskiej, wchodzących w skład Rusi Czerwonej. Po rozbiorach Polski obszar ten stanowił w całości cyrkuł sanocki. Geograficznie są to zachodnia część Beskidu Niskiego, wschodnia część Bieszczadów i Pogórze Przemyskie.

Objaśnienia do mapy i wojskowy opis terenu odpowiadający poszczególnym arkuszom mapy w t. 5, cz. A.

Mapa oryginalna została sporządzona przez wojskowych kartografów austriackich pod kierunkiem Friedricha von Miega.

Rzeźba terenu: kreskowanie.

Uwaga dotycząca bibliografii

Indeks w cz. A.

Uwaga dotycząca wersji oryginalnej

Reprint, oryginał: [Mapa Królestwa Galicji i Lodomerii]. Rps. Tzw. mapa Miega sporządzona w l. 1779-1783.

Uwaga dotycząca języka

Na tece także tytuł równoległy w języku niemieckim.

Treść map w językach niemieckim, polskim.