I. W STRONĘ AUTONOMIZACJI, UNAUKOWIENIA I PROFESJONALIZACJI: NAUKA HISTORII OD OŚWIECENIA DO HISTORYZMU: O oczywistości w historioznawstwie ; "Historia Rzymu". Przedmowa do pierwszego wydania ; O zadaniu historiografa ; Idea historii powszechnej ; Podstawy historyki ; Historyka ; O indywidualistycznym i kolektywistycznym rozumieniu historii ; Historia i teraźniejszość ; Czym są historie i po co się je opowiada? Rekonstrukcja odpowiedzi udzielonej przez historyzm. II. PRZEZWYCIĘŻENIE HISTORII STRUKTURALNEJ: (ZACHDNIO)NIEMIECKA NAUKA HISTORII W OSTATNIM TRZYDZIESTOLECIU XX WIEKU: Estetyka jako teoria historii ; O niektórych związkach między estetyką, historyką i dydaktyką ; Postmodernistyczne wyzwanie. Historia jako pamięć w epoce nauki ; Poznanie i forma. Podstawy rozwoju nowoczesnej historiografii ; Historyka i poetyka. W obronie burzliwego związku ; O analogii między zdarzeniem literackim a zdarzeniem historycznym ; Przedstawienie, zdarzenie i struktura ; Teoria albo narracja - fałszywa alternatywa ; Jak mozna rozumnie pisać historię? O stosunku narracyjności i stosowania teorii w nauce historii ; Powrót do narracji? Głos na rzecz argumentacji historycznej ; Doświadczenie i forma narracyjna. Uwagi na temat ich związku w fikcji i historiografii ; Zastosowanie fikcji w formach oglądu i przedstawiania historii ; Historia jest tekstem. O metamorfozach dyskursu historycznego ; Znaczenie metafor dla historii ; Cztery typy narracji historycznej ; Czas, narracja, interpretacja. Konstrukcja i analiza tekstów narracyjnych w biografistyce narracyjnej ; Zburzenie narracyjnej harmonii. Głos na rzecz rozsądnej odnowy opowiadania ; Opowiadanie historii.