Mieczysław A. Łyp kontynuuje swoją działalność wydawniczą. W listopadzie 2024 roku ukazał się jego kolejny trzeci arkusz poetycki, następny w serii, tym razem zatytułowany „Październikowy Arkusz Poetycki”. To już 27 publikacja literacka poety. Arkusz mieści niezwykle nastrojowe wiersze jesienne oraz liryki opiewające magię i tajemnicę polskiej Wigilii. Zanim jednak czytelnik zanurzy się w cynobrowych kolorach jesieni, odbędzie wędrówkę po ścieżkach dawnych pokoleń, po ścieżkach wspólnego dziedzictwa kulturowego. Poeta prowadzi go do swojego „kraju lat dziecinnych”, do „Dalekich świateł Radomska”, do Gidel i wydarzeń z 1516 roku, związanych z „wyoraniem obrazu świętego” Matki Boskiej Gidelskiej. [...] Wiersze wigilijne pełne są też płatków śniegu, zasp, pachnącej świerkiem czy sosną zieleni, świetlistych okien, melodii kolęd i dzwonów oraz radosnych aniołów. Warto odnotować, że świąteczna tematyka skłoniła nawet autora do złamania zasady pisania wierszem białym. Jedyny rymowany tekst w arkuszu to „Biała kolęda”. Poza innymi względami chodzi zapewne o to, że jednak znacznie lepiej śpiewa się tekst, który ma rymy. Całość „Październikowego Arkusza Poetyckiego” jest urozmaicona ciekawymi zdjęciami autorstwa M. A. Łypa. Przepiękne jesienne zdjęcie ozdabia okładkę, kreując nastrój tej pory roku. Tematycznie dobrane do liryków fotografie przedstawiają anioły, kwiaty, dojrzałe kasztany i liczne świąteczne akcesoria. Jest też portretowe zdjęcie Franciszka Frączka w jego malarskiej pracowni. Całość zamyka niezwykłe zestawienie – anioły i muzykanci w zimowym, zaśnieżonym pejzażu. Staranne opracowanie wydawnictwa pod względem edytorskim, połączenie w harmonijną całość motywów dwu pór roku, wyraziste kolory i przemyślany dobór wierszy to atuty tej publikacji sprawiające, że może ona towarzyszyć odbiorcy w słonecznych, deszczowych i zaśnieżonych dniach. Stanisław Rusznica [zlp.rzeszow.pl]